Buien (24)

“Goedemorgen, vrouwtje!”
“Grrmpf…”
“Huh? Vrouwtje? Ik zei: goedemorgen tegen je.”
“Hou je kop, Beer!”
“Nou zeg! Wat zijn dit nou weer voor een berenmanieren?! Ik zei alleen maar goedemorgen.”
“Ja, nou, het is helemaal geen goede morgen. Het is een stomme morgen.”
“Hoezo een stomme morgen? OK, het regent een beetje maar verder is toch best aardig?”
“Ach, hou je kop, Beer. Ik zei toch stomme morgen! Als je door blijft zaniken dat krijg je een klap voor je kop. Of een trap onder je berenbips!”

Oh nee, het vrouwtje heeft weer eens last van één van haar buien. Dan is ze echt niet te genieten. De baas krijgt een snauw en de poes een trap. En als ik niet uitkijk dan gaat ze met mij basketballen. De baas en ik weten niet waar die buien vandaan komen. Baas zegt dat het vrouwtje vroeger nooit zo van die buien had. Dat ze misschien door de MS komen.

Nou, waar ze ook vandaan komen: ik vind ze echt zo stom. Het vrouwtje is dan namelijk nogal onvoorspelbaar. Eigenlijk net een beetje een valse hond (“Oh ja, dankjewel Beer! Dat kan ik nu goed gebruiken – not”). Ja, maar het is wel zo. Het ene moment is er niets aan de hand en het volgende moment valt ze ineens uit. ‘Een kort lontje’ noemt ze dat. Van het vuurwerk, begrijp je wel? Steek je het lontje aan en dan gaat het vuurwerk veel te snel af. Meestal middenin je snuit. Levensgevaarlijk!

Neem nou zo’n onschuldige opmerking als ‘Goedemorgen’. Welke knuffel verwacht er nou dat ie vervolgens een trap onder z’n knuffelbips krijgt? Geen enkele, toch?

Als ze zo zo’n bui heeft maakt de baas dat ie aan het werk gaat. De kat kruipt diep weg onder het dekbed en ik… Tja ik kan met die zwabberpoten natuurlijk weer nergens heen. Dûhûh, heb ik weer natuurlijk! Dan doe ik soms dienst als boksbal. Nou ja, niet echt hoor. Want het vrouwtje weet zich altijd nog nét in te houden. Holy snotje, ik heb wat met haar te stellen! Misschien vraag ik in het vervolg aan de baas of hij een paraplu komt brengen. Tegen de buien…

Naderhand heeft het vrouwtje er wel weer spijt van. Vaak moet ze dan huilen en zegt ze tegen de baas dat ze zichzelf soms niet meer herkent. Nou, het zou helpen als ze niet zo vaak haar haar zou verven of zo. Of steeds dezelfde kleren aan zou houden. Net als ik dus eigenlijk. Dan herkent ze zichzelf misschien wel. Of zou ze het niet zo bedoelen?

Nou doei!

Beer

Fotografie: Martin de Bouter