Help! Oververhitte Beer! (20)

Ik vind het warm.
Wat zeg je Beer?
Ik vind het warm, vrouwtje.
Ja, Beer, ik ook.
…
Ik vind het niet meer leuk.
Wat zeg je Beer?
Ik vind het niet meer leuk hier, vrouwtje.
Nee, Beer, ik eigenlijk ook niet.
…
Gaan we nou naar huis?
Ik weet het niet Beer. Moet je aan de baas vragen.
Ja, maar die ligt ook voor Papmus… eh… Pampus.
…
Ik wil naar huis…
Beer, je zanikt. Ik houd niet van zanikende knuffelberen.
OK. Ik houd op met zaniken als we naar huis gaan, goed?
Nou, vooruit dan maar…

Tja, ik had me de vakantie toch een beetje anders voorgesteld. In Nederland was het steeds heel erg koud. Dus toen we naar Frankrijk reden met de sleurie was ik heel blij. Met de cabrio scheuren, in het zwembad spelen, bazelen tegen de baas, kletsen met het vrouwtje. Nou, dat ging in het begin ook best goed. Alleen de cabrio raakte oververhit, maar met ons ging het prima!

Op de eerste camping stonden we met allemaal Engelse mensen. Het was er heel sjiek, met een echt kasteel enzo. Daar zijn die Engelse mensen blijkbaar helemaal dol op. Tja, en – best heel erg raar – er mochten helemaal geen kinderen komen. Daar zijn die mensen dan weer helemaal niet dol op! Rare vogels, die volwassenen. Wat heb je nou aan een camping zonder kinderen? Het is er heel stil en gaapsaai! Nou ja, het baasje en vrouwtje waren voor de vakantie heel erg druk geweest, dus die wilden even geen kindergespeel om zich heen. Dus ik heb me een week helemaal rot zitten vervelen in die sleurie terwijl zij alleen maar boekjes zaten te lezen.

En toen kwamen we op de volgende camping en daar mochten ook geen kinderen komen! Omdat de volwassenen bij het zwembad in hun blootje wilden liggen zonnen. Ieuw!! Een heel zwembad vol met blote mensen!! Kijk, ik als knuffelbeer heb daar geen moeite mee. Ik heb zelf ook geen zwembroek aan als ik ga zwemmen. Maar kunnen kinderen daar ook niet tegen dan? In elk geval mocht ik niet in het zwembad want ik was te behaard. Nou ja zeg! Zo stom!

Want toen werd het heel erg warm. Wel 37 graden. En het ging heel hard stormen! Wel windkracht zeven! De baas had nog wel een zonnezeiltje en een windscherm opgezet. Eerst moest het zonnezeiltje het veld ruimen. En toen de luifel. En uiteindelijk ook het windscherm. En alle stoelen vlogen door de lucht! En maar puffen in die hitte. Ik had nog wel een ventilator, maar die hielp uiteindelijk ook niet meer. Toen ben ik gaan zaniken bij het vrouwtje. Die was ook helemaal niet blij met die hitte, ook al mocht zij wel in het zwembad. Maar ik hoorde haar zaniken tegen de baas dat ze steeds zo plakkerig was en zo sloom. En toen zijn we naar huis gegaan!

Nu lig ik weer beerheerlijk in de koelte van de airco en ben opgehouden met zaniken!

Nou doei,
Beer!

Fotografie: Martin de Bouter