
“Oh kreun! Oh steun!”
…
“Oh steun! Oh kreun!”
“Vrouwtje?”
“Oh ach en ook wee…”
“Vrouwtje? Wat gebeurt er?”
“Ach Beer … Mijn lijf doet zo’n pijn.”
“Maar je ligt in bed! Je bent net wakker! Hoe kun je dan pijn hebben?”
“Nou, dat komt juist door het bed. Dat ligt niet lekker. “
“Zeg Baas? Laat jij het vrouwtje nou op een slecht bed liggen met dat brakke lijf?”
“Welnee Beer. Het vrouwtje is door de MS een beetje erg gevoelig. Die kun je op een hele stapel matrassen leggen met een erwt eronder en dan voelt ze hem nog.”
“Is dat zo, vrouwtje?”
“Nou, eeeh…”
“Jawel, Beer! Ik noem het vrouwtje niet voor niets de Prinses op de erwt.”
De Prinses op de erwt! Dat is een sprookje. Ken je het? Nee? Het gaat over een prins die graag wilde trouwen met een heel mooi meisje. Maar zijn moeder, de koningin, wilde zeker weten of het meisje wel gevoelig genoeg was om prinses te worden. Dus nodigde zij haar uit om te komen slapen. De eerste nacht legde ze een erwt onder het zachte matras van het meisje. Die deed geen oog dicht! Wat een harde knol voelde ze daar onder zich!
De tweede nacht legde de koningin het meisje te slapen op twee matrassen met die erwt eronder. Deed ze weer geen oog dicht! Dit ging nog een paar nachten zo door. De stapel matrassen (met die erwt eronder) werd zo hoog dat het meisje een ladder nodig had om er bovenop te komen. En nog voelde ze die erwt! Toen was de koningin overtuigd en mocht de prins eindelijk met het meisje trouwen.
Nou ik wist het wel als ik die prins was: eruit met die griet want dat geouwebeer met die gevoeligheid zou me gestolen kunnen worden. Wat een verwend spook!
Ahum..
Maar nu is het vrouwtje dus eigenlijk net zo gevoelig als die prinses op de erwt. En ik vind haar helemaal geen verwend spook. Ik vind haar eigenlijk heel lief. En ik zou wel met haar willen trouwen. Dan werd ik Prins Beer! Jaaaa, wat een goed idee weer van mezelf! Ik ben me er toch eentje.
Één probleempje: ze is al getrouwd. Met de baas. Hmmmm… Da’s nou jammer. Dan is hij dus eigenlijk de prins. Hè, bah! Als ik nou stiekem een erwt onder z’n matras leg en een paar zalmgraten in z’n kussen steek dan gaat hij misschien wel ergens anders slapen. En dan bestel ik voor het vrouwtje wel tien matrassen waar we dan prinsbeerlijk – oh nee – prinsheerlijk op kunnen slapen. Prinses vrouwtje en prins Beer. Dan heeft het vrouwtje vast nooit meer pijn in haar lijf.
Nou doei,
Beer
Fotografie: Martin de Bouter
Geweldige blog weer. Door mijn vriend erop geattendeerd.
Leuk!