Sinterbeer (9)

“Oooooh kom er eens kijkuh
Wat er in m’n schoentje zit
Zalmpjehes gekreguh
Van die bèhèste Sint!”
“Jij hebt helemaal geen schoentje, Beer”.
“Nou èn? Dan kan er toch nog wel wat in zitten?”
“Bééhéér! Je blaat!”
“Ik ben een knuffelbeer, geen schaap!”
“Oeps, heb ik je nu beledigd, Beer?”
“Nou, een beetje wel, vrouwtje. Trouwens, over blaten gesproken…” (gniffel)
“Wat? Waar heb je het over, Beer?”
“Nee, niks…”
“Wat niks?!”
“Nou, over blaten gesproken: jij kunt er anders zelf behoorlijk wat van!”
“Hoe weet jij dat? Waar heb je dat idee vandaan?”
“Nou, dat heb ik zelf gehoord. Jij denkt dat alleen Sinterklaas je hoort door de schoorsteen. Maar da’s niet waar. Ik heb ook oren, hoor!”
“Nou en? Wat kan mij dat schelen, Beer?!”
“Nou, ik zou maar aardig tegen mij zijn. Anders krijg je op 5 december geen lekkers, maar de roe.”
“Daar ga jij helemaal niet over, Beer!”
“Oh nee?”
“Nee!”
“Oh! Nou! Wacht maar af!”

Ja, het is vandaag echt 5 december. En dan komt Sinterklaas langs met hopelijk een boel cadeautjes. En ik mag hem helpen. Ik ben namelijk heel belangrijk. Ik ben Hulpsint: Sinterbeer.

Gisteravond was ik ook al best druk. Stond ik samen met de echte Sint op het dak thuis even te overleggen over welke cadeautjes ik waar mocht klaarleggen. En toen hoorden we toch een geblèr uit de schoorsteen komen! Je raadt het nooit! Stond het vrouwtje schaamteloos Sinterklaasliedjes te brullen voor de open haard.

Amerigo, het paard van Sinterklaas, begon een beetje angstig te hinniken. En daarna gevaarlijk te steigeren. Maar gelukkig was de Hoofdpiet zo slim om ‘m een suikerklontje te voeren. Dat vond ie wel lekker na al die wortels, hihi! Natuurlijk zijn wortels veel gezonder voor Amerigo, maar dit klontje was echt even nodig. Hij was bijna, met Sint en al, van het dak gesprongen.

“Tjonge, Beer”, zei de Sint, “Wat een herrie, zeg! Weet jij misschien wie dat is? Voor een klein meisje heeft ze wel veel brulvolume!” Tja, toen heb ik schoorpotend verteld dat dat mijn vrouwtje was. “Oh”, zei de Sint, “Nou, gooi in dat geval maar snel een chocoladeletter naar beneden. Dan houdt ze hopelijk d’r waffel. Kunnen wij weer belangrijker werk gaan doen.”  En inderdaad: na de chocoladeletter bleef het verdacht stil beneden.

Toen konden we weer verder met de voorbereidingen voor het Sintfeest. Om alle kadootjes op pakjesavond te kunnen bezorgen, moeten we heel veel voorbereiden. En sommige kinderen vieren het al eerder of later. En dat moet de Sint allemaal in de gaten houden. Dus heeft ie hulp nodig. Nou heeft ie al veel Pieten, maar soms kan ie ook een Hulpsint gebruiken. Ik ben wel eens voor Zwarte Piet ingevallen. Maar dat doe ik niet meer. Ik kreeg de zwarte schmink niet goed van m’n snuit. En het moest stiekem, dus ik ben de hele nacht driftig aan het snuitpoetsen geweest. Als je goed kijkt, dan kun je het nog zien zitten. Maar dan moet je wel heel goed kijken.

Een mijter is handiger, want die zet je op of af. En haar op m’n snuit heb ik al. Scheelt weer baardplakken! Nou, ik moet nu echt snel het dak op. Heel veel Sint-plezier vanavond!

Nou doei!
Sinterbeer

Fotografie: Martin de Bouter