Stofsnuit (25)

“Hatsjoe!”
“Proost, Beer.”
“Haaatsjoe!”
“Gezondheid, Beer.”
“Haaaaatsjoeoeoe!!!”
“Nou, Beer! Wat is er aan de hand? Ben je verkouden ofzo? Of zit er een zalmgraatje in je snuit?”
“Nee, vrouwtje. Niet verkouden en geen zalmgraatje. Het is hier zo ha-ha-ha-HAAAAAATSJOEOEoe enorm stoffig!”
“Och dûh Beer, zit niet zo te zeuren. Dat valt best wel mee.”
“Nietes!”
“Welles!”
“Nietes!”
“Echwelles! Wanneer is de laatste keer dat je hier hebt gestofzuigd (of is het stof gezogen?).”
“Tja, eeh, dat weet ik niet precies, Beer…”
“Wanneer heb je voor het laatst onder het bed gekeken? Nou?!”
“Oeps, tja Beer, je hebt gelijk.”
“Zie nou wel! Dat zeg ik toch!”

Oh, het vrouwtje is echt een belazerd huisvrouwtje (“Dank je, Beer”). Ja, maar dat is toch zo? Ze moet heel veel dingen van zichzelf. Schoonmaken ook wel, want ik weet dat ze er doodongelukkig van wordt wanneer het in huis zo’n stofzooi is. Maar omdat ze altijd zoveel moet, komt ze aan het huishouden niet echt toe.

Ja, de vaatwasser enzo en de wasmachine, maar echt effe lekker schoonmaken, dat doet ze niet. Ze zegt dat ze daar dan – door al die andere ‘moeten-dingen’ – geen energie meer voor heeft. Nou, volgens mij heeft ze er vooral geen zin in. Ze zegt dat het huishouden doen vroeger niet uit haar beroepskeuzetest kwam. Wel kleertjes maken en liedjes zingen. En hele moeilijke dingen doen achter de computer. Maar schoonmaken: nou nee…

Nu zou je zeggen: dan neem je toch een hulk – eeeh hulp – in de huishouding en dat heeft ze ook al wel een paar keer gedaan. Alleen weet ik niet wat ze met die hulpen uitspookt, want ze blijven nooit lang. De één die krijgt een kindje (OK, daar kan het vrouwtje natuurlijk niks aan doen), de ander gaat emigreren (die wilde zo ver mogelijk weg, naar Curaçao) en de volgende vond het vrouwtje zelf niet zo leuk. Dus die heeft ze gewoon weggejaagd (“Echt niet, Beer”).

En nu heeft ze drie dames via marktplaats gemaild en die antwoorden haar helemaal niet! Da’s toch ook niet voor niets?! Laatst had de baas iemand gevonden en die kwam op gesprek. Nou, de volgende dag deed ze briefje door de deur dat ze toch niet durfde. Ik weet niet wat het vrouwtje allemaal voor enge dingen tegen haar heeft gezegd, maar ze durfde niet eens aan te bellen. Gewoon een briefje door de deur! Binnenkort staan we hier bekend als een spookhuis. Met een eng vrouwtje, stofnesten en spinnenwebben en al!

Nou, dan ga ik zelf maar stofzuigen. Ik ben toch niet voor één beer te vangen! Hoewel, misschien kan ik beter even wat anders gaan doen. Een zalmpje eten, een dutje doen of een beerverhaal schrijven. Of m’n stofsnuit maar weer in andermans zaken steken. Haaaaatsjoeoeoe!

Nou doei,

Beer

Fotografie: Martin de Bouter