Valbeer hoofdzaak (18)

“Auauauauwwww”
“Beer! Waar ben je?”
“Hier vrouwtje, hier! Auauauww”
“Wat is er gebeerd – eeh gebeurd, Beer?”
“Ja, haha, echnie geinig, vrouwtje. Au!”
“Sorry Beer.. Nou, vertel. Wat doe je hier buiten in de sneeuw? En waarom heb je mijn skihelm op?”
“Nou, ik dacht, ik doe je na met stokjes onder de poten. Maar ik kan er niks van! En toen ben ik heel hard op m’n snuit gevallen. En nu doet m’n poot pijn!”
“Ooh, Beer… Dat moet je ook helemaal niet doen. Daar heb je veel te erge zwabberpoten voor.”
“Ja, maar jij toch ook? En toch doe je het!”
“Ja, Beer, da’s waar. Voor zolang het nog kan…”

Oohohoh, wat doet m’n poot zeer, zeg! Ik dacht: ‘Wat het vrouwtje met die zwabberpoten kan, dat kan ik ook!’ Nou mooi niet. Dat gedoe met die stokjes is toch zwaarder dan ik dacht. En ik had nog wel de helm van het vrouwtje opgezet. Dat doet zij ook altijd. De baas heeft geen helm, die vindt dat maar niets. Maar het vrouwtje gaat regelmatig op haar snuit en dan kan ze lelijk vallen. Dus voor haar is die helm best heel belangrijk.

Het vrouwtje kan nog wel skiën (zo heet dat wanneer je met die stokjes onder je poten van de berg af sjeest), maar niet meer zo lang als vroeger. En ze skiet alleen maar met mooi weer. Als het bewolkt is of het sneeuwt, dan raakt ze volledig haar evenwicht kwijt. Dan denkt ze dat ze de berg af gaat, terwijl ze de berg op skiet (“Beer, dat kàn helemaal niet, de berg op skiën!”). Oh, nee, nou ja, zoiets dan. Ze is dan in elk geval de weg helemaal kwijt.

Vroeger had de baas nog een knalgele jas aan. Als het dan mistig was, dan ging ie 100 meter lager op de berg staan dan het vrouwtje en wist ze waar ze heen moest. En dan het liefste niet verder skiën dan de baas, want anders skiede ze het ravijn in. Ugh, wat ze er leuk aan vinden…

Nou, ik vind vooral de après-ski leuk! Dan ga ik met m’n zonnebril op lekker flirten met alle leuke meisjes. Die bieden me dan spontaan drankjes aan. Maar daar zit meestal alcohol in en dat vinden knuffelberen niet te pruimen! Het vrouwtje feest dan ook mee, maar gaat nooit staan dansen. En zeker niet op de bar. Want als ze een drankje of twee op heeft kan ze op die rare skischoenen niet lekker meer overeind blijven. En heeft ze zittend dus ook een heleboel lol.

Nou, ik ga toch maar eens een verbandje scoren voor m’n zere poot. Ik zal toch niet met de gipsvlucht mee moeten?! Dat zou ik echt heel erg eng vinden. Zelfs het vrouwtje heeft dat nog nooit voor elkaar gekregen!

Nou, doei!
Beer

Fotografie: Martin de Bouter