Blog 21 Anouk Alles komt op hetzelfde neer

Het is alweer even geleden dat ik een blog geschreven heb. Vooral omdat ik merkte dat alles wat ik steeds vertelde, eigenlijk neerkwam op hetzelfde. Het patroon was een beetje standaard met werk en sociaal.

Nu heb ik aangegeven dat ik best af en toe nog wel weer eens een blog wil schrijven, maar alleen als ik ook echt iets te melden heb. ‘Echt iets te melden’ heb ik nu ook weer niet, maar omdat de eerste maand van het nieuwe jaar voorbij is, vond ik het wel weer even tijd om iets te delen.

Hoe ziet het er voor mij uit sinds mijn laatste blog? Die is namelijk alweer van september dat ik die schreef. Daar had ik het over werk, dat dan bijna weer zou beginnen. En met nog meer verenigingen dan eerst, vertelde ik over mijn schema voor het bindweefsel aan mijn gezicht en de lymfeklierdrainage, natuurlijk ook het huis en het zoeken van een nieuwe hobby.

In november maakten we wel wat uitstapjes. Zo ging ik met de familie van Jelmer naar Wenen, waar ik veel te veel gedaan had en echt een hele week bij moest komen. Niet zo’n beste uitkomst. Wel goed om iets van te leren. Ook zijn Jelmer en ik ook weer even lekker een weekje naar Portugal geweest. Even naar de zon en samen genieten.

Na terugkomst uit Portugal was het weer gewoon tijd voor werk. Want dat begon in oktober allemaal heel goed. Maar ja, toen kwam ook wel weer de lockdown en lag het allemaal weer stil. Gelukkig niet zo lang deze keer, een maand in totaal, maar dat miste ik dan wel weer qua ritme en zeker ook qua inkomen. Dat we nu dan wel weer 2 weken bezig zijn, is wel weer heerlijk. Die enthousiaste gezichten en geluiden van de kinderen geeft wel weer heel veel energie!

Laatst zijn Jelmer en ik ook een weekendje naar Leer geweest, in Duitsland. Hij mocht meedoen met de bekerwedstrijd van heren 1 wat in Bedum gespeeld zou gaan worden. Dus wij hebben er een gezellig weekendje van gemaakt. Maar dan wel in Duitsland want, daar mocht alles gewoon.

Maar nu mag ik hier ook weer gewoon wedstrijden gaan bekijken. Dat geeft wel weer een fijn gevoel. Zo heb ik toch nog wel wat te doen in mijn weekend en zit ik niet alleen maar thuis. Ook ben ik blij dat ik dan ook weer mensen om me heen heb. Ik voelde me wel weer een beetje ‘eenzaam’ door het niet onder andere mensen kunnen en mogen zijn.

Ik ben ook begonnen bij een psycholoog. Online via Mindler, zodat ik hoe dan ook altijd de afspraak door kan laten gaan en ik vooral niet het huis uit moet. Dit voor 2 dingen. Kijken hoe ver ik in de acceptatie van mijn diagnose ben, maar ook het zoeken naar meer vertrouwen in hoe ik er nu uitzie. Ik heb momenteel 4 keer online een afspraak gehad. Nog maar het begin, maar hopelijk gaat het iets helpen.

Wie weet wanneer ik weer een blog heb over niet hetzelfde, maar hij komt er zeker wel weer een keertje aan.

Wil je de eerdere blogs van Anouk lezen? Klik hier.

Wil je ook blogs lezen van van andere jonge mensen met MS? Klik dan hier.