Anouk heeft het moeilijk met de corona (13)

Blog nummer 2 van 2021 alweer. Nog steeds corona, nog steeds geen peuterles, geen uitstapjes niets. Ik merk toch wel dat ik daar echt last van heb. Het niet hebben van sociale contacten en uitstapjes en zo.

Maar oké, wat heb ik dan verder WEL gedaan deze maand. Vorige maand ben ik begonnen met werken bij ‘Gooise Meren Beweegt’ in Muiden en Muiderberg. Daar geef ik buiten les aan kinderen tussen de 6 en 12 jaar oud, al helpt het weer de laatste tijd niet echt mee. Ook heb ik een interview moeten doen om voorgesteld te worden in de gemeente als nieuwe Buurtsportcoach. De eerste week van februari kreeg ik stagiaires die bij BallSports hun stage gaan lopen. Elke donderdagochtend heb ik daar nu een overleg mee om ondanks het niet kunnen draaien van lessen toch een goede stage te kunnen bieden.

8 februari was mijn specialistendag. Begonnen bij de mondhygiënist en eigenlijk had ik ook naar de tandarts gemoeten, alleen zat die vast in Den Bosch. Want ja, het was zo heerlijk begonnen met sneeuwen dat het openbaar vervoer niet reed. In de avond stond mijn MRI op de planning. Heerlijk rustig in het ziekenhuis en binnen 20 minuten was ik alweer klaar. Ze hebben geen contrastvloeistof gebruikt, omdat ze dat liever niet geven als  het niet nodig is.

Vrijdag 12 februari moest ik bloedprikken en kreeg ik de uitslag van de MRI. Nog steeds veel sneeuw en al ijs dus vroeg vertrokken om op tijd in het ziekenhuis te zijn. Hierdoor was ik veel te vroeg aanwezig, maar beter te vroeg dan te laat. Eerst bloed laten prikken en daarna de afspraak met de neuroloog. Helaas geen goed nieuws. Er is een nieuw plekje gevonden. Er komen nu best veel klachten naar voren, maar het hoeft niet zo te zijn dat dat plekje zorgt voor al mijn klachten. Veel is niet direct te linken aan MS. Waarschijnlijk komt het onbewust door de druk die het klussen en de nieuwe baan met zich meebrengen.

Het zou gaan vriezen en dus stond Jelmer al snel in de schaatsmodus. Maar ik had mijn schaatsen al enige jaren geleden weg gedaan. Ik dacht dat die waarschijnlijk toch te klein geworden zouden zijn of dat ik ze niet echt meer nodig zou hebben. Ik bleek ze toch wel nodig te hebben, dus snel op marktplaats gezocht en schaatsen gevonden! Om mijn gedachten even op iets anders dan de uitslag van de  MRI te zetten, heb ik met Jelmer geschaatst. Helaas ging dat niet helemaal volgens plan. Veel hobbels op het ijs en harde wind wat het toch best moeilijk maakte voor mij. Met hulp van Jelmer heb ik uiteindelijk dan toch best een stukje geschaatst,  maar hij ging toch ook in zijn eentje een groter rondje maken.

Op het moment dat ik alleen thuis was en de broodla viel was het de druppel. Ik zakte op de grond tegen het keukenkastje en toen kwamen de tranen. Mijn hele lichaam voelde meteen een stuk zwaarder.

Jelmer en ik zijn ook in de tussentijd bezig geweest om het huis steeds een beetje meer in te richten. Er kan steeds meer afgestreept worden van wat nog aangeschaft moet worden!

Wil je de eerdere blogs van Anouk lezen? Klik hier.

Wil je ook blogs lezen van van andere jonge mensen met MS? Klik dan hier.