Anouk heeft veel leuk en goed nieuws (8)

Bij de vorige blog had ik niet echt heel veel leuk en goed nieuws, maar bij deze wel!

De zomeractiviteit mocht dan gestopt zijn, maar Nijntje beweegdiploma lessen zijn wel weer gestart. Daarnaast ook FunSports en de trainingen voor de mini’s. Op donderdagmiddag en vrijdagochtend ben ik dus weer lekker aan het werk voor mijn eigen bedrijf. Het is nog niet veel, maar het is wel een begin met een vast ritme. Er zou een baan bij gekomen zijn, maar uiteindelijk toch niet. Er zit wel van alles in het vat daarvoor, dus wie weet levert dat wat op.

In de tussentijd zijn Jelmer en ik ook een jaar samen! En dat jaar samen hebben we gevierd met een etentje bij Loetje. In de tussentijd hebben we ook een huis gevonden! Het is nog niet helemaal afgerond, maar wel voor 90% rond! We gaan echt samenwonen straks. Het wordt allemaal wel echt ECHT tussen ons. Net een jaar samen en straks ook samenwonen. We zijn al  een beetje aan het kijken hoe we het huis in willen gaan delen. Wat voor smaak we beide hebben en of we dat een beetje samen kunnen matchen. Verrassend genoeg zitten we toch best op 1 lijn, wat het nu makkelijk maakt. Of dat straks nog steeds zo is, als het echt zover is en we kunnen gaan indelen, is nog even afwachten.

Verder is er ook nog het feit dat Jelmer mijn trainer/coach gaat zijn en ik ga kijken of ik dit seizoen weer gewoon kan volleyballen. Daarover gesproken, de eerste oefenwedstrijden zijn geweest. We begonnen met 1 oefenwedstrijd en het weekend daarna hadden we teamweekend. Daarbij merkte ik toch dat mijn lichaam niet altijd mee wil werken. Vrijdag laat naar bed. Zaterdag eigenlijk geen tijd om bij te slapen, dus heb ik een soort van verplicht gekozen om de eerste wedstrijd maar te laten gaan. Daarna aangesloten en pas de 2e wedstrijd ging het. Dat was voor mij wel even moeilijk, omdat ik zo graag hele dag erbij wilde zijn en mee wilde doen maar het niet kon.

Fijne vond ik dan wel dat de meiden helemaal niet boos waren of dat ze raar reageerden. Ze waren juist heel zorgzaam en snapte het wel dat ik even voor mezelf moest kiezen.

Ik heb besloten om na het teamweekend ook wel even mijn rust te nemen en niet de late maandagtraining te pakken. De woensdagtraining zal ik wel moeten pakken, want zaterdag 19 september staat de eerste competitiewedstrijd op het programma! Daar wil ik toch wel gewoon aan mee kunnen doen zonder last te hebben.

Ik merk wel dat alles wat er nu aan zit te komen toch misschien onbewust stress oplevert. De laatste tijd ben ik heel erg moe zonder dat ik echt heel veel doe, wat natuurlijk ook wel weer voor de moeheid kan zorgen. Ik zal blij zijn als ik in het huis bezig kan zijn en wat meer kan werken. De dagen een beetje op de rit krijgen en dan kijken hoe het allemaal gaat.

Voor nu kan in ieder geval niet wachten tot Jelmer en ik ons eigen stekkie hebben en daar verder kunnen gaan bouwen! Toch zal dat nog wel even moeten wachten.

Wil je de eerdere blogs van Anouk lezen, of blogs van andere jonge mensen met MS? Klik hier.