
Weer eens tijd voor een blog!
De laatste keer dat ik een blog schreef is alweer even geleden. In de tussentijd dacht ik wel regelmatig ‘ik moet weer eens wat schrijven’. Steeds als ik er dan mee wilde beginnen vergat ik het daarna om af te maken. Nu heb ik dus wel echt doorgepakt.
In de tussentijd sinds mijn laatste blog is er natuurlijk wel het een en ander gebeurt. Ik ben begonnen met lesgeven aan senioren, geïnspireerd op volleybal. Ook heb ik er een nieuwe locatie bij voor de kleuters! Dat is in Volendam.
In december had ik ook weer een luchtige lunch met Jong en MS, in Amsterdam. Lekker dichtbij dus. Het was wel weer leuk en fijn om met gelijkgestemde in contact te komen en nieuwe mensen te ontmoeten. Met kerst gingen Jelmer en ik weer even lekker naar Portugal. Daar hebben we 10 dagen heerlijk mogen genieten van het warmere weer. Want eenmaal uit de wind kon het gewoon 30 graden zijn, heb dus ook gewoon in mijn bikini gezeten.
Onze dakkapellen zijn in januari geplaatst. Zowel de voorkant en achterkant op één dag. We hebben nu boven zoveel meer ruimte en vooral licht! Wel moeten we daar weer van 0 af aan gaan opbouwen. Dan kunnen we er over een tijdje pas echt gebruik van gaan maken. Toch is het nu al zoveel prettiger om daar boven te komen qua ruimte.
In februari had ik weer een MRI. Bij de uitslag daarvan kreeg ik te horen dat de neuroloog het niet helemaal eens was met de radioloog. De radioloog vond namelijk dat er een nieuw plekje te zien was, maar de neuroloog vond het een plekje die eerst niet zo zichtbaar was. Toch hebben ze dezelfde dag meteen 5 buisjes bloed geprikt, omdat er mogelijk een overstap van medicatie in kan zitten. Dan ga ik over naar Ocrelizumab (MS-remmer) en hoef ik maar 1x in het halfjaar naar het ziekenhuis om aan het infuus te gaan.
Sinds februari hebben Jelmer en ik een tuintje bij de volkstuinvereniging bij ons om de hoek. Hier gaan wij naast onze eigen groentes verbouwen ook vooral genieten van de ruimte en als het mooi weer is lekker relaxen. We hebben daar een schuurtje, overkapping, kas, compostbak, gras en dus ruimte voor een moestuin met ook een klein strookje bloemen.
Sinds vrijdagavond 10 maart hebben Jelmer en ik een kat. Om een uur of half 9 ging de bel. Onze oude buren, die nu naar Diemen zijn verhuisd, stonden voor de deur. Hun kat was al sinds september weg, maar zij werden gebeld dat hij gevonden was. Nu wonen zij in een appartement en daar zou hij waarschijnlijk alleen maar stress gaan voelen, omdat hij niet naar buiten kan. Ze vroegen of wij Billy-Bob, die wij Bernard noemde, van hun over wilden nemen. Daar hebben we dus JA opgezegd en nu zijn wij kattenbaasjes. We zitten nu nog in de elkaar leren kennen fase en als Billy-Bob echt aan alles gewend is, dan mag ie weer naar buiten. Voor nu ligt hij vooral veel op de bank en loopt hij af en toe kopjes te geven aan onze benen.
Oh ja, en in december kwam ik in de krant. Ik mocht vertellen hoe ik dat deed. MS hebben, een eigen bedrijf en ook nog meegedaan hebben met Klimmen tegen MS en The May 50K. Ik verwachtte een klein stukje, maar het was over 2 pagina’s breed. Hier kun je het hele verhaal lezen: Anouk in de krant.
Wil je de eerdere blogs van Anouk lezen? Klik hier.
Wil je ook blogs lezen van van andere jonge mensen met MS? Klik dan hier.
Dit bericht heeft 0 reacties