Anouk: ‘het huis begint op te schieten’ (15)

Oké, eerst het huis. In mijn vorige blog had ik het erover dat de badkamer een beetje achterbleef. Daar zijn we nu wel druk mee bezig. Er is al wat getegeld, er is geverfd, de verwarming hangt, de spotjes hangen en er is een muurtje opgezet. Nu is de WC ook boven want beneden wordt daar aan gewerkt. Daar is ook al wat getegeld in de WC.

In de slaapkamer ligt het tapijt nu. We hebben zowel beneden als boven gordijnen hangen en ook ons kleed voor in de woonkamer is binnen. De keuken is ook klaar om te gebruiken en vooral de inventaris daarvan ligt al in het huis.

De vorige blog is een dag na mijn verjaardag geplaatst en daarvoor zijn uiteindelijk nog wel wat momentjes geweest dat het een soort van gevierd is. Op de zondag voor mijn verjaardag waren mijn schoonouders er en ook Jelmer zijn broer met vriendin. Van mijn schoonouders heb ik skeelers gekregen. Van Jelmer zijn broer en vriendin een nieuwe YOS Bottle, een fles waar een medicijnhouder bij zit via magneetjes. Op mijn verjaardag zelf het eerste hapje in huis gegeten samen met oma, tante en Jelmer uiteraard. Gemaakt door oma, omdat zij het zo goed kan en zo lekker maakt.

De zondag na mijn verjaardag kwam een vriendin langs in het huis, ook om te kijken hoe het daar mee stond. En 3 april kwam een studievriend langs samen met zijn vrouw en zoontje.

Dan een terugval. Die kwam de week na mijn verjaardag. Ik zat op maandagavond samen met Jelmer en opeens ging mijn beeld weer door elkaar. Ik kreeg veel druk op mijn hoofd en moest ik toch echt even gaan liggen. De 2 dagen erna heb ik zelfs niet kunnen werken of er eigenlijk voor gekozen om niet te gaan werken. Eerst dacht ik aan een schub maar volgens de neuroloog was dat het niet. Het was die week heerlijk weer dus kon ik tot rust komen in het zonnetje in de tuin. Geen straf was dat. Daarnaast heb ik al een paar keer een dutje gedaan in het nieuwe huis.

Jelmer en ik hebben voor de maand juni een lang weekend geboekt naar Luxemburg. Vooral omdat hij daar wil gaan oefenen met fietsen voor de Mont Ventoux 2 weken later, maar ook om er even samen uit te gaan.

15 april gaf ik de eerste les voor peuters buiten in de speeltuin. Een klein groepje, maar wat was dat heerlijk om weer te doen. Tot 17 juni heb ik dat elke donderdagochtend. Ook op de donderdag in de avond ga ik beachtraining geven, dat is wel fijn.

Eigenlijk zou ik 16 april weer naar het ziekenhuis gemoeten hebben voor het onderzoek van Tecfidera waar ik aan mee doe, maar vanwege de terugval etc. heb ik die toch nog maar even afgezegd.

Aankomend weekend gaan we naar mijn schoonouders. We nemen dan ook al wat spullen van Jelmer mee terug. Overgaan en gaan wonen in het huis komt nu echt steeds dichterbij!

Wil je de eerdere blogs van Anouk lezen? Klik hier.

Wil je ook blogs lezen van van andere jonge mensen met MS? Klik dan hier.