Anouk: over de weg naar haar diagnose (2)

Dan nu mijn verhaal. Want hoe ben ik erachter gekomen dat ik MS heb en hoe ga ik daar op dit moment mee om?

Als we nu terug kijken naar waar ik op een gegeven moment last van had dan is het in mei 2019 al begonnen. Ik was toen op vakantie in Canada. Steeds als ik uit het raam van de auto naar rechts wilde kijken bewoog mijn beeld dwars door/over elkaar en zag ik vrij weinig. Ook kreeg ik toen last van een raar tintel gevoel op mijn buik en onder mijn voeten. Mijn voeten voelde na een flinke dag lopen ook heel opgezwollen aan. Ik moest daar ook echt van bijkomen voordat ik weer iets kon doen. Het liefst liep ik aan het eind van de dag op blote voeten. Dit om de grond te voelen, maar ook om mijn voeten af te laten koelen.

Voor deze vakantie had ik al een uitvalsverschijnsel in mijn rechterpink. Hiervoor bij de fysio geweest en die dacht aan een blokkade in mijn elleboog. Achteraf kan ook dit aan de MS toegeschreven worden. Op een gegeven moment ging ik toch steeds iets meer achteruit. Was ik veel draaierig, ging mijn zicht achteruit en was ik heel veel moe. Het was nu eind juni/begin juli en ik liep met alles toch al wel een tijdje. Ik ben toen naar de dokter gegaan en die vond het allemaal maar niets. Zeker niet nadat ik 2 keer in 1 week tijd bij hem langs kwam en er ook nog eens overgeven aan toegevoegd kon worden.

Vanwege mijn zicht problemen werd ik eerst naar de oogarts gestuurd. Daar op 17 juli een afspraak gehad, en die vond het nodig om mij naar de eerste hulp te sturen. Dit omdat het niet iets in mijn ogen was. Op 17 juli ben ik om half 11 binnen gekomen bij de eerste hulp. De volgende dag om kwart over 5 mocht ik naar huis om daar te slapen! Wel moest ik daarna nog terug komen voor mijn laatste prednisonshot om de aanval van dat moment zo snel mogelijk te laten stoppen.

Een week na de diagnose in het ziekenhuis in Zaandam moest ik door naar het OLVG (ziekenhuis in Amsterdam) om daar naar de MS poli te gaan. Binnen een week na de afspraak om kennis te maken met mijn verpleegkundig specialist werd ik alweer verwacht in het ziekenhuis. Dit keer om alles te regelen voor het starten met mijn medicijnen. Alles ging dus na de diagnose in sneltreinvaart. Dit om zo snel mogelijk ervoor te zorgen dat ik nergens meer last van zou hebben en de eventuele problemen terug te dringen!

Wil je de eerdere blogs van Anouk lezen? Klik hier.

Wil je ook blogs lezen van van andere jonge mensen met MS? Klik dan hier.