
Daar zijn we weer. Na de plaatsing van zowel blog 1 als blog 2, als test, heb ik de keuze gemaakt om hier mee door te gaan!
In blog 1 en 2 heb ik kort verteld wie ik ben, hoe ik tot de diagnose ben gekomen en wat ik op dit moment allemaal doe. Wat ik in de andere blogs niet verteld heb is dat ik na de diagnose meteen van alles doorgepakt heb. Dit om ervoor te zorgen dat ik niet achteruit zal gaan. Eerst ging ik twee keer in de week naar de fysio, op maandag en op woensdag. Sinds begin maart is daar de vrijdag bijgekomen. Het is maar 3x een halfuurtje, soms iets langer, maar wel onder begeleiding en toch ook aardig wat oefeningen per keer. Ik train nu dus veel op core-stabiliteit, ofwel het versterken van mijn romp. Focus op het sterk houden van vooral mijn rug om niet in elkaar te zakken.
Ook had ik verteld dat ik 10 februari mijn 0-meting MRI zou hebben. Daar heb ik nu natuurlijk de uitslag van. Ik heb één nieuw plekje, maar deze lichtte niet op door de contrastvloeistof. Dat betekent dat deze niet recent is, fantastisch nieuws dus!
Dan nu weg uit het verleden en terug naar het heden want wat doe ik nu dan zoal elke dag en hoe gaat het verder met me?
Zoals gezegd heb ik een goede MRI uitslag gehad en ben ik nog vaker gaan sporten bij de fysio. Helaas trek ik het nu niet meer om te volleyballen, te veel prikkels, maar ik ben daar natuurlijk niet klaar mee. Elke 1e woensdag van de maand ga ik met mijn fysio de zaal in om toch een balletje te raken. Daarnaast zou ik een training zitvolleybal gedaan hebben. Helaas werd dat afgezegd vanwege het coronavirus!
Dan het werk, ja dat is er nu dus even niet. Ik had al opgezegd bij de BSO voor het corona virus er was. Ik zou gaan starten in Amsterdam vanuit de gemeente om naschoolse lessen te gaan geven, maar ook dat zit er niet meer in. Nu zit ik dus voornamelijk thuis of ga ik naar de fysio. Want ja, omdat ik val onder chronisch mag ik gewoon langs blijven komen bij de fysio! Super fijn natuurlijk, want dan heb ik wel wat te doen. Ook heb ik een gezin bij mij om de hoek wonen die voor een aantal uurtjes per dag wel iemand willen hebben om met de kinderen naar buiten te gaan. Een beetje met ze te spelen dus dat doe ik nu af en toe.
Tijdens het schrijven van deze 3e blog heb ik ook nog eens mijn 25e verjaardag mogen vieren. Ik had bedacht om het groots aan te pakken, maar het coronavirus gooide flink roet in mijn programma. Meer dan de helft van de mensen zei af, waardoor het toch niet zo’n groot feest werd, helemaal bagger. Dit omdat ik het nu wel weer eens mooi vond om het leven en dus ook mijn verjaardag goed te vieren, helaas mislukt.
Wil je de eerdere blogs van Anouk lezen? Klik hier.
Wil je ook blogs lezen van van andere jonge mensen met MS? Klik dan hier.
Dit bericht heeft 0 reacties