Marije is lekker op vakantie geweest (6)

Hoi lieve lezers!

Afgelopen week waren we lekker op vakantie: mijn man, onze 2 kinderen en ik. Even een midweek naar Duitsland, Heerlijk! Voor de jongens (ze zijn 11 en 13) was het natuurlijk heeeel belangrijk dat er goede wifi was, ik was blijer met de mooie omgeving.

Toen ik zelf hun leeftijd had, liep ik ook nog weleens mee als mijn moeder een wandeling wilde gaan maken tijdens de vakantie, maar een fervente wandelaar kon je me niet noemen. De jaren erna liep ik af en toe wel eens een wandeling, in mooi vakantiegebied of in de herfst in het bos opzoek naar de rood met witte stippen paddenstoel. Als ik winkelde, wandelde ik er ook lekker op los.

In 2019 ben ik flink gaan trainen, dat ging toen best heel goed! Samen met mijn broer en een vriend zijn we naar de Mont Ventoux gegaan om mee te doen aan ‘klimmen tegen MS’. Samen hebben we de top gehaald, zij op hun wielrenfietsen en ik lopend. Het was zo’n geweldige ervaring! Dat zou ik ontzettend graag nog eens mee willen maken! Alleen denk ik dat ik daar achteraf gezien wel heel, héél veel van mijn lichaam heb gevraagd. De jaren erna ging het lopen een stuk minder. Het werd winkelen met vooral een theetje hier en een koffie daar en natuurlijk tussendoor ook wat winkels.

Ik ging ook nog eens 2x door mijn enkels, niet eens door de MS. Hiermee sukkelde ik meer dan een half jaar mee. Op mijn eigen verzoek aan de neuroloog ben ik bijna 2 jaar geleden, denk ik, begonnen om wat meer stabiliteit te oefenen bij de fysiotherapeut. Heel braaf ga ik wekelijks aan wat gewichten trekken, op een skippybal zitten of overgooien met de bal. Stiekem helpt dat zo ontzettend veel. Ik zou het iedereen met MS aanraden!

Iets in mijn handen vasthouden en ondertussen lopen, is nog steeds moeilijk. Het blijven oefenen geeft me veel meer vastigheid. Ondertussen gaan de stappen op mijn stappenteller weer omhoog. Deze week gingen mijn man en ik zelfs aan de wandel. Ik was er echt helemaal blij mee!! Het waren geen kilometers en het was alsnog met een spalk om de enkel, maar het werd een leuk rondje in een mooie omgeving. Als kers op de taart kwamen we zelfs ook nog een mooi altaartje tegen. Iets kleins wat zó groots aanvoelde. Ik geloof dat ik de rest van de dag met een tevreden glimlach heb rondgelopen. Wat een geluk om een lekker stukje te wandelen! (Zonder kinderen natuurlijk, want die waren in de buurt van de wifi paal…)

Groetjes en veel zon,
Marije

Wil je de eerdere blogs van Marije lezen? Klik hier.

Wil je ook blogs lezen van van andere mensen met MS? Klik dan hier.