Alweer een kuur in het ziekenhuis (7)

Donderdag kwamen we bij de neuroloog. Hij deed zoals gewoonlijk wat testjes. En toen zei hij dat ik een nieuwe kuur moest krijgen. Dat zou het beste zijn. Kijken of m’n auto-immuunsysteem nu wel een stoot zou krijgen. Hij ging gelijk bellen of er een bed beschikbaar was voor dezelfde dag nog. Die was er niet dus ik moest de dag erna komen en dan zou ik opgenomen worden. ‘Shit’ dacht ik, maar ik was ook wel weer blij. Als het hierdoor nou gewoon weg zou gaan. Waren we daar ook weer vanaf. Hoppa, mooi alles weg, Chloë is weer Chloë.

Op vrijdag kwam ik aan in het ziekenhuis en werd gebracht naar een wachtkamer waar ik opgehaald zou worden om naar een kamer te gaan. Ik werd gehaald en naar een kamer gebracht. Er lagen nog 2 meisjes en een jongen van denk ik ongeveer dezelfde leeftijd als ik. Ik werd opgehaald door de coassistent om een infuus te laten prikken en nog wat onderzoekjes.

In de behandelkamer heeft hij heel wat testen gedaan, ook testen die ik nog niet kende en wat ik me nauwelijks voor kon stellen. Ik heb al zoveel testen gehad. Hij ging het infuus prikken. Omdat mijn aders heel diep liggen, valt er dus moeilijk te prikken. Hij zou 1 poging doen om te prikken. Als het hem niet lukte, dan zou hij de beste prikster erbij halen en mocht ik hem uitlachen. Voordat hij prikte, moest ik al lachen want dacht dat het hem toch niet zou lukken. En ik had gelijk. Hij had 2 keer in dezelfde ader geprikt, maar het lukte niet. Dus de beste prikster werd erbij gehaald. Zij prikte nog een keer in mijn andere arm in een ader, maar daar lukte het ook niet. Toen prikte ze in m’n hand en toen zat hij goed. ‘Dat mag ook wel na 4 pogingen’, dacht ik bij mezelf. Aan de eerste prik van “de beste prikster” heb ik een blauwe plek overgehouden. Ze had blijkbaar door m’n ader heen geprikt.

Eenmaal weer terug op de kamer heb ik lekker wat gegeten en daarna kreeg ik de eerste kuur. Ik merkte al heel snel dat ik weer zo’n vieze ijzersmaak in mijn mond had. Zo ging het nog 2 dagen. Gelukkig wel bezoek gehad van familie en vrienden. Dat doet je toch wel goed als je daar ligt. En de avonden waren ook heel leuk, heb lekker in de zusters kamer thee gedronken met zusters en heel veel lieve baby’s gezien. Dat vond ik nog het leukste. Op zondag mocht ik na de laatste kuur weer naar huis.

Volgende keer vertel ik verder.

Chloë, maart 2012