Chloë

Eenmaal weer thuis heb ik een week lang veel last van de kuur gehad. Ik had het de hele tijd ijskoud en daarna weer bloedheet. Ik had nog steeds die vieze smaak in mijn mond en was heel moe.

Donderdag kwamen we bij de neuroloog. Hij deed zoals gewoonlijk wat testjes. En toen zei hij dat ik een nieuwe kuur moest krijgen. Dat zou het beste zijn.

Dinsdag belden wij naar het Sophia om te vragen wanneer ik een afspraak zou krijgen. Er werd gezegd dat ze nog niks wisten en dat de normale wachttijd een half jaar is.

Na de vakantie ben ik weer voor het eerst naar school geweest. Iedereen leefde met me mee en wilde alles weten. Ik kreeg zoveel vragen, teveel. Dit wil ik niet, dacht ik. Ik ben niet naar school gekomen om nog meer met mijn ziekte bezig te zijn!

Na het gesprek mocht ik naar huis. Dit was gelukkig wel weer een opluchting. De week erna zou ik beginnen met de revalidatie, maar dit werd pas na 2 weken.

Zondag was het tijd voor, gelukkig, mijn laatste kuur! Weer om ongeveer 3 uur werd ik aangelegd. Maar het ging mis. Na 1,5 uur zat nog niet eens een kwart van het zakje in mijn lichaam. Ik belde de zuster en het was niet goed. Mijn bloedvat was ontstoken.

Bij de huisarts had ik nog de uitslagen gekregen. Alles was positief maar hij wist nog niet of ik de ziekte van Lyme had. Eenmaal bij de spoedeisende hulp ging alles ontzettend snel.

Ik ben Chloë en ben 16 jaar. In dit eerste deel ga ik een beetje vertellen wat er is gebeurd en wat ik heb. Ik had een heel normaal leven. Ik sportte, ging vaak shoppen of uit met vrienden en vriendinnen, ging naar school, kortom alles was heel normaal. Tot vier maanden geleden.