Dhuha (16) heeft een moeder met MS

Dhuha is 16 jaar oud. Op de vraag: Wat vind je er nu van dat je moeder MS heeft? Zegt ze ‘Ik vind het jammer en heel moeilijk om toe te kijken hoe mijn moeder zoveel pijn moet doorstaan. Ik voel me dan zo hulpeloos. We kunnen ook vaak geen leuke dingen doen die andere mensen doen, omdat mijn moeder ziek is. Dat vind ik niet alleen jammer, maar zij ook’.

1. Hoe heet je en hoe oud ben je?
Dhuha en ik ben 16.

2. Wie in jullie gezin heeft MS?
Mijn moeder.

3. Heb je broers en/of zussen?
Ja, 1 broertje: Ahmed.

4. Weet je hoe lang je moeder als MS heeft?
Mijn moeder heeft al sinds 1997 MS, maar in 2000 was het zeker.

5. Hoe reageerde je erop toen je het hoorde?
Nou ik weet het al mijn hele leven, want mijn moeder had het al voor mijn geboorte, dus ik heb er altijd mee moeten leven. Waarschijnlijk was er wel een punt waarop mijn ouders het mij hebben verteld, maar ik was dan jong. ik kan het me niet herinneren. Ik weet nog wel dat ik vaak meeging naar het ziekenhuis, daar gingen MS artsen mij er ook meer over informeren. Ik was altijd al best begripvol.

6. Wat vind je er nu van?
Ik vind het jammer en heel moeilijk om toe te kijken hoe mijn moeder zoveel pijn moet doorstaan. Ik voel me dan zo hulpeloos. We kunnen ook vaak geen leuke dingen doen die andere mensen doen, omdat mijn moeder ziek is. Dat vind ik niet alleen jammer, maar zij ook.

7. Wat vind je het vervelendste aan de MS van je moeder?
Dat ze zo hulpeloos is. Er is geen medicijn die haar pijn vermindert.

8. Zijn er ook goede of leuke dingen?
Mijn moeder is hierdoor sterker en gelooft meer. Haar geloof in Allah (God) is alleen maar sterker geworden en heeft haar ook geholpen om door moeilijke tijden heen te komen. Of je nou gelovig bent of niet ik denk dat als je ergens in gelooft het altijd makkelijker maakt om ergens door te komen. Of het nou god is of moeder natuur.

9. Moet je je moeder helpen, bijvoorbeeld in het huishouden? Wat vind je daarvan?
Ja, ik moet vaak meehelpen in het huishouden. Ik doe vaak: koken, stofzuigen, dweilen, vaatwasser inruimen en uitruimen en zulke dingen. Vroeger vond ik het niet leuk al was ik wel begripvol, omdat dat betekende dat ik minder met mijn vrienden kon afspreken. Nu vind ik het nog steeds niet leuk, maar ik snap waarom ik het moet doen. En ik doe het met trots, want mijn moeder heeft er niet voor gekozen om ziek te zijn en ik kan er ook weinig aan doen. Dit is het enige wat ik kan doen om mijn moeder te helpen, dus dan doe ik het ook. Ook als ik soms geen zin heb of liever met mijn vrienden ben.

10. Zijn er (nog meer) dingen die bij jullie thuis anders gaan dan bij andere?
Bij vakantie moet sinds kort mijn moeder met rolstoel vervoerd worden. Met de auto vervoeren gaat zelfs moeilijk. Mijn moeder vergeet heel veel. Ik ook, alleen ligt het bij mijn moeder door de ziekte. Mijn moeder kan ook niet zo goed Nederlands, omdat ze moest stoppen doordat ze zo ziek was en is. Ik ga daardoor vaak mee naar afspraken en doe vaak haar belletjes.

11. Heb je tips voor andere kinderen die een ouder met MS hebben?
Je ouder kan er niks aan doen dat ze de ziekte hebben, ze hebben er niet voor gekozen en zo moet je ook met ze omgaan. Help ze zoveel mogelijk. Je kunt hun pijn misschien niet verminderen, maar wel hun beter laten voelen door meer empathie te laten zien. Ik snap dat het moeilijk is om er mee om te gaan. Ik heb er ook jaren mee gevochten om tot deze conclusie te komen, want het is moeilijk ook al ben jij niet degene met de ziekte. Soms zal je moeder of vader het niet snappen en dan moet je er voor jezelf zijn. Praat er met iemand over of het nou je vriend/vriendin of therapeut is. Er over praten helpt echt. Hiermee kun je veel van je woede uitte die je hebt tegen de ziekte.

Wil je andere interviews lezen met kinderen die net als Dhuha een ouder met MS hebben? Klik hier.

Eerder werd de moeder van Dhuha geïnterviewd. Mocht je dat interview willen lezen, klik dan hier.