Barbecue met regen (36)

Inge, moeders vriendin, is al een tijdje uit het ziekenhuis. Ze voelt zich wel beter, maar niet alle klachten zijn verdwenen. Nu heeft ze binnenkort een afspraak bij de arts in het ziekenhuis. Van te voren heeft ze een kennismakingsgesprek met een MS verpleegkundige.

“Waarom ga je niet mee?”, vraagt ze aan Diana. “Als jij vragen hebt, kan je die vast ook stellen”. Moeder zal er over nadenken.

Lot komt huilend van de kapper. “Mijn haar is helemaal verpest, ik loop voor gek!”, snottert ze. “Het is inderdaad wat kort”, zegt moeder aarzelend, waarop Lot nog harder begint te huilen. “Wat is er gebeurd?” “Ik wilde gewoon zo’n kapsel die je ook op TV ziet. Ik had het heel goed uitgelegd en het werd vet lelijk! Dus ik zei doe maar kort dan. Maar niet zo kort!”, Lot huilt nog steeds. “Je lijkt wel op die ene van TV, je weet wel die ook zo goed danst en zingt”, zegt Daan. Lot is even stil, denkt er over na en snikt dan verder.

“Zo kan ik toch niet naar buiten!”, roept Lot hard. Boos en verdrietig gaat ze onder de douche om haar haren te wassen.
Vanavond is er een barbecue gepland. De buren en vrienden zijn uitgenodigd. Tante Saskia komt ook, met oom Ron en Sanne. Tante Saskia gaat bijna bevallen. Ze is erg dik, vindt Daan, maar dat zegt hij niet. Moeder vindt het wel druk, zo vlak voor de vakantie. Er is al heel veel ingepakt omdat ze morgen weggaan.

“Wat moeten we met al dat eten wat overblijft?”, vraagt mam.
“O, ik eet het wel op”, lacht Daan. Maar moeder is er niet gerust op en vindt dat pap deze barbecue erg onhandig gepland heeft.
“Komt allemaal wel goed, het wordt vast heel gezellig”, zegt vader.

Vader krijgt ook de tweede barbecue meteen goed aan. Het ruikt goed en iedereen is gezellig aan het eten. Vooral de salade die de buurvrouw meegenomen heeft, vindt iedereen erg lekker. Daan is met een buurjongen aan het jumpen. De buurjongen kan het al heel goed en leert Daan allemaal nieuwe passen en sprongen. Ze hebben niet door dat er niet meer gepraat wordt. De volwassenen kijken naar de jongens die druk aan het oefenen zijn. Het is een heel leuk gezicht. Dat het vermoeiend is, zie je aan Daans hoofd. Zijn haar is nat van het zweet.

“Genoeg, man”, sist de buurjongen naar Daan als hij merkt dat iedereen kijkt. Daan stopt onmiddellijk en gaat snel naar binnen. Lot heeft een pet op haar hoofd gezet, daarmee durft ze in ieder geval in de tuin ook wat te eten.
“Er komen donkere wolken aan, ik hoop dat het nog even droog blijft”, zegt mam en kijkt naar boven. Ze is net uitgesproken als ze de eerste regendruppels voelen.

Ineens begint het heel hard te regenen, dikke regendruppels komen naar beneden, het lijken wel hagelstenen! Iedereen begint te rennen. Het eten wordt snel naar binnen gebracht, net als de stoelen en tafels. Het regent maar door en door. Pap pakt snel de handvatten van moeders rolstoel en duwt haar naar binnen. In het huis staat iedereen nat een beetje beteuterd te kijken. Moeder deelt handdoeken uit.

“Nu hebben jullie ook allemaal stom haar”, Lot moet heel hard lachen en doet haar petje af, daaronder is het haar van Lot nog droog.