Bospaden en paddenstoelen (18)

Mama en ik zijn dol op rondracen. Ik met de fiets en mama met de scootmobiel.
Dan laten we de hond uit, en dan kan hij lekker met ons mee rennen. Ook hij vindt het heerlijk.
Het liefst ga ik dan naar het park. Helemaal aan de achterkant van het park is een soort bospad, waar je heerlijk kunt crossen. Dat stuk is lekker wild en ruig. De bomen staan vol mos. Ook zijn er heel veel zandweggetjes en dus ook veel kuilen en hobbels, plassen en boomstammen op de paden. Gewoonweg heerlijk dus.

Ik rijd dan altijd voorop, want dan kan ik brullen; “kuil” of “pas op, hobbel”.
Als je achter of vóór ons zou lopen, schiet je waarschijnlijk in de lach want we klinken als een groep dol geworden koeien. Er wordt heel wat afgelachen op zo’n rondje bospad, want mama komt regelmatig in een kuil terecht. Soms schiet ze de lucht in bij een dikke hobbel. Echt grappig. Als mama dan niet oplet, rijdt ze zo in een gat en dat is dan weer eerst heel grappig. Daarna niet meer, want die scootmobiel is heel erg zwaar en niet zo maar uit een gat te trekken. Dus kijken we allebei goed uit.
Laatst keek ik zó goed uit, dat ik overal opeens paddenstoelen zag. Grote, kleine, hele groepjes bij elkaar, witte, groene, zelfs blauwige heb ik gezien. Echt hele groepen van wel duizend paddenstoeltjes bij elkaar. Dat staat zo leuk. We bedenken dan ook wie er in zouden kunnen wonen. Hoeveel kabouters of elfjes; wij zijn er dol op.

We hebben dus het hele bospad afgereden met het mobieltje van mama klaar in de hand om mooie foto’s te maken van allerlei paddenstoelen. Dit keer heeft mama alle foto’s op een usb-stickje gezet. Zo’n computer ding waar je gegevens op kan zetten. Die foto’s mocht ik op school laten zien. Onze juf houdt ook heel erg van paddenstoelen en we hadden er pas een les over gehad. Daarin hebben we veel geleerd over hoe zo’n paddenstoel in elkaar zit.

Iedereen vond de foto’s erg mooi.
Het was een geslaagde bospad rit.
daaaggg