deel 18

Bijna grote vakantie!

Lot is weer beter. Daan, Lot, Jordy en Laura vertrekken op tijd met een sporttas vol met kleding, eten en drinken.

Jordy loopt nog steeds met Daan mee naar school. Ook zijn buurmeisje Laura loopt nu mee naar school. Het is gezellig en ze kletsen, nee roddelen, over de meesters en juffrouwen. Na de vakantie gaan er wat juffrouwen weg en het is wel spannend hoe de nieuwe meesters en juffrouwen zullen zijn. Lot gaat naar de laatste klas van de basisschool en voelt zich erg groot.

Daan doet zijn best om beter te leren skateboarden, maar goed lukken wil het niet. Daarom heeft hij besloten om niet met de wedstrijd mee te doen. Er mogen er maar drie van elke school meedoen en de anderen zijn gewoon veel beter. Hij vindt het wel jammer. Moeder heeft wat last van de warmte gehad. De laatste dagen was het dan ook erg heet geweest. Mam lag in de middag veel op bed.

Morgen is de sportdag, dat wordt gegeven in een groot park. Er komen veel ouders kijken, maar vooral ook helpen met allerlei onderdelen. Mam komt ook wel kijken, helpen lukt niet. Misschien dat pap ook nog even komt als het lukt, na zijn werk. Het wordt een echt feest, vertellen de klasgenoten van Daan en Lot. Tenminste, als het niet regent. Jordy weet het nog wel, een paar jaar geleden regende en waaide het zo hard. Toen had iedereen het koud en was iedereen zo snel als mogelijk naar huis vertrokken. “Vorig jaar zijn wij heel lang gebleven met mijn ouders. Toen hebben we met heel veel mensen Chinees en ijsjes gehaald”, vertelt Laura. Door al die verhalen hebben Daan en Lot er wel zin in.

Dan is het zo ver! Gelukkig, de zon schijnt en het ziet er niet naar uit dat er regen komt. Daan, Lot, Jordy en Laura vertrekken op tijd met een sporttas vol met kleding, eten en drinken. Moeder doet rustig aan vanmorgen, maar zegt dat ze zo gauw mogelijk komt kijken. Als mamma even later met de scootmobiel naar het park gaat is het daar al druk. Diana komt er moeilijk doorheen, gelukkig zetten andere ouders zo nu en dan wat aan de kant zodat ze ook naar de sportende kinderen kan kijken. Daan ziet zijn moeder meteen en zwaait. Lot niet, die is druk bezig met een wedstrijdje.

“Dames en Heren, fijn dat u gekomen bent”, klinkt ineens een harde stem. Er staat een man met een megafoon midden op het veld. “Deze sportdag aan het eind van dit schooljaar. De school vindt het heel belangrijk dat kinderen veel bewegen en aan sport doen. Zeker nu er veel kinderen te dik blijken te zijn. Maar school kan niet alles. Het is ook belangrijk dat de ouders helpen hun kinderen te laten bewegen. Dus kom uit die luie stoel en ga met ze voetballen”. Diana wordt wit en vindt dit niet zo leuk, maar de man gaat gewoon verder. “Ouders zijn vaak ook te dik en bewegen te weinig, natuurlijk geen goed voorbeeld”, de harde stem gaat maar verder.

Er zijn verschillende mensen die naar Diana kijken en zich een beetje lijken te schamen. Lot kijkt ook naar haar moeder, maar zij kijkt boos. Ze loopt naar de man toe, die nog meer de ouders beschuldigt. Lot kijkt de man boos aan, maar hij ziet haar niet. “Kunnen we nu eindelijk beginnen?”, schreeuwt Lot dan. De man kijkt haar verstoord aan, andere kinderen beginnen te juichen en laten de man niet verder praten. Uiteindelijk zegt hij: “Laten we beginnen” en iedereen klapt nu heel hard. Waar is mam? Die is naar huis op haar scootmobiel.