Hoi allemaal. Wat een koud weer is het al, zeg. Ik loop al met mijn winterjas aan. Het ene moment kan je lekker buiten spelen en het andere moment is het echt veel te nat.

Als grote mensen elkaar niet kennen, beginnen ze altijd over het weer.  Ik vraag me wel eens af of mijn verhaaltjes altijd ergens over moeten gaan. Misschieneen rare vraag, maar ja het is soms best lastig weer iets op te schrijven over wat ik rondom ons huis allemaal beleef.

Natuurlijk gaan er bij ons thuis een aantal dingen net even anders als bij de meeste kinderen. Er zijn best heel veel kinderen met een zieke ouder of opa of oma en die moeten daar ook allemaal mee leven.
Wat moet je nou eigenlijk allemaal echt doen als je iemand bij je thuis hebt wonen die chronisch ziek is. Dat betekent dus eigenlijk altijd ziek. Het is iets wat niet over gaat en meestal worden die zieke mensen alleen maar zieker.

Mmm, dat is best lastig te omschrijven hoor. Ik ben er natuurlijk aan gewend. Mijn mama was al ziek. Ze had al MS voordat ik geboren werd, dus ik weet niet anders. Ook is mama voor mijn gevoel al die jaren hetzelfde gebleven. Al moppert ze zelf wel regelmatig over kleine dingetjes die ze niet meer zo goed kan.

Mijn papa en mama vragen eigenlijk niet zo heel erg veel van mij. Net als alle andere kinderen heb ik best vaak een grote mond en heb ik geen zin om te luisteren. Mama zegt ook dat dit heel normaal is, en dat ik ook helemaal geen ander kind hoef te zijn omdat zij ziek is.
Wel denk ik dat ze het fijn zouden vinden als ik soms iets beter laat zien dat ik weet dat mama ziek is. Soms heb ik ook van die dagen dat ik heel erg mijn best doe. Dan merk ik ook wel dat ze dat fijn vinden, hoor.

Ik heb een paar klusjes in huis, die jullie ook vast wel hebben. Eigenlijk moet ik mijn kamer netjes houden, maar dat lukt me nog niet zo goed. Mama hoopt steeds maar dat ik dat straks in mijn nieuwe kamer wat beter kan. Ook hebben we afgesproken dat ik de vuilnisbakken terug naar huis haal. Die dingen (we hebben er intussen 3) staan 5 meter verderop, dus eigenlijk een peulenschilletje. Toch vergeet ik het elke week.

Ook zou ik helpen met dekken van de tafel, maar ook dat gebeurt eigenlijk veel te weinig. Dan wordt er best gemopperd op mijn gedrag. O ja, de plantjes verpieteren tot mama ze dan maar water geeft.

Het weer is waardeloos. De regen komt nu met bakken uit de lucht. Wel zien we elke dag de mooiste wolken en regenbogen, maar erg lekker is het niet.

Tot de volgende keer. Dan hoop ik weer iets bijzonders te vertellen.
daaaaaggg

Dit bericht heeft 0 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *