Klojo Diploma (41)

Mama heeft onlangs haar klojo diploma gehaald. Je vraagt je vast af wat dat nou weer voor gekkigheid is bij Jasmijn thuis. Ik zal het proberen uit te leggen.

Mama is best vaak onhandig. Niet dat ze veel spullen stukmaakt of zo, maar er valt regelmatig iets om. Als mama aan het schoonmaken is, of aan het koken en als ze moe is, dan hoor je heel vaak eerst een beng of banggg, en daarna is het meestal: “Klojo!”

Dat zegt mama altijd tegen zichzelf en daar moeten we met zijn allen meestal erg om lachen.
Op een bepaald moment kwam ik erachter dat ik eigenlijk ook wel een beetje een klojo ben. Bij mij moet alles eerst even de grond hebben gezien voor ik het bijvoorbeeld kan opeten. Ook daarom moeten we vaak lachen, maar opeens zei ik zelf ook: “Oké mama, ik ben dus ook een klojo.”

Na de vakantie lijkt het wel alsof mama wat onhandiger is. Mama weet niet goed of dat het gewoon door vermoeidheid komt, of dat MS wat slechter wordt. Dat klinkt raar. Wat ik bedoel is dat mama’s lichaam wat slechter naar haar luistert omdat haar ziekte wat aan ’t rommelen is.

Omdat heel veel mensen met de ziekte MS heel vaak erg moe zijn, is dat iets waar mama weinig aan kan doen. Voor de vakantie hebben we wat nieuwe meubeltjes gekocht en een fijne hangstoel van opa gekregen. Dus mama probeert elke middag nu even een half uurtje te liggen. Dat helpt haar vaak goed, maar ze blijft een klojo.

Dus kreeg mama het goede idee om examen af te leggen voor het klojo diploma. Voor diploma A hoefde ze niet veel extra’s te doen. Dat ging vanzelf.

Voor diploma B had mama een geheime opdracht. Dat wist ze niet. Papa en ik riepen gewoon opeens: “Ja hoor, hebbes.” Op maandag middag heb ik Judo en daarna eten we meestal iets makkelijks. Die keer waren het zelf gebakken patatjes met frikadel en kroketten.

Mama loopt dan wel 20 keer heen en weer. Keuken in en uit en als alles dan klaar is, legt ze het allemaal op een groot bord. Die keer had ze een snijplank genomen. Ze legt er netjes wat keukenpapier op en hup, de kroketjes kwamen eraan. Maar kroketten rollen. Dit keer kon mama ze niet tegenhouden en floepte een kroket over de rand. Plofff, zo ongeveer klinkt het als er een kroket de grond kust.

Papa en ik begonnen al te lachen, maar mama vond het niet grappig. Ze Zei: “nee, dit is niet leuk, daar gaat ons eten.” Prompt vonden de andere kroketten ook dat ze de vloer gedag moesten zeggen, dus plofff plofff plofff, de ene nog mooier dan de ander. Papa en ik zaten een beetje stil te kijken, en ik zei: “Oké mama, nu heb je je B diploma gehaald. Gelukkig moest mama toen wel erg lachen.

Ik heb intussen ook mijn A en B. Dan voelt mama zich niet zo alleen in haar Klojo bestaan. En we gaan vrolijk door met diploma eisen bedenken.
daaaaggggg