Levensloop (66)

Mama en papa hadden al een keer ’s nachts iets geks met hem meegemaakt. Hij was na een vechtpartij met een andere kat van het dak gevallen. Mama had hem toen neergelegd en hem eigenlijk ‘dood’ verklaard. Gek genoeg stond hij even later weer op en ging gewoon lekker eten.

Deze keer leek hetzelfde te gebeuren. Hij sprong gewoon van de tafel en kwam vreemd neer. Hij begon heel hard te miauwen, dus mama zei al, laat hem maar met rust. Hij heeft het benauwd, dus hij moet even bijkomen. Een uurtje later stond hij weer op en wilde naar buiten. Mama deed de deur voor hem open en toen viel hij om. Mama heeft hem gauw opgepakt en in het gangetje neergelegd en ze vroeg aan papa om het kattenmandje en de telefoon te brengen. Ze mocht meteen naar de dierenarts toe, maar mama en papa zagen al dat dit echt het einde was en hij is thuis in het mandje doodgegaan. Het bloedvat in zijn borst is geknapt en hij was heel snel weg.

Het leven van een huisdier is heel erg kort, vergeleken met ons. Je bent vaak heel erg aan ze gehecht, maar ze leven eigenlijk kort in ons leven. Als wij, dus jij of ik, nu 11 jaar oud zijn, en je krijgt een puppy, dan zal dat hondje hooguit 15 worden. Natuurlijk zijn er uitzonderingen hoor. Mama heeft al een kat gehad die 23 is geworden. Maar normaalgesproken worden ze ongeveer 17, zoals onze dikke kater. Dat is dus best kort in ‘ons’ leven.

Papa en mama hebben al 6 katten gehad in de afgelopen 28 jaar en ze zijn er allemaal niet meer. De eerste katten kwamen allemaal uit het kattenasiel. Dan weet je soms niet eens hoe oud een dier is. De eerste kater, ook een rood monster, bleek al snel ouder dan 10 te zijn. Dus mijn ouders hebben hem nog 7 jaar gehad en toen werd hij ernstig ziek. Dan kan je er als mens voor kiezen om een dier niet te laten lijden. Als de dierenarts het ermee eens is, dan kan je hem laten inslapen. Dat heet euthanasie.

Dat is met de vorige rode ook gebeurd. Daar heb ik toen over verteld. Ze krijgen een prik. In die spuit zit een stofje waardoor het hartje ermee stopt. Soms hebben ze nog een tweede injectie nodig, maar bij hele oude of zieke dieren vaak niet eens.

Daarna hebben papa en mama er een paar gehad die gezellig meeleefden. Eentje was 8 jaar oud en die hebben ze nog gehad net voor ik geboren werd. Die is bijna 23 geworden. Dat is stokoud natuurlijk en hij had ook al lang heel veel kwaaltjes. Alleen de dikke rode kater hebben papa en mama van kitten af aan gehad en die is dus afgelopen zomer 17 geworden en toen kreeg hij een hersenbloeding.

De laatste kat die we hadden, is de eerste die bij mijn ouders zelf is doodgegaan. Alle andere katten zijn eigenlijk in slaap gebracht. Omdat we al vanaf zijn 1e jaar wisten dat hij heel bijzonder was, wisten we allemaal dat hij niet oud zou worden. Dus niemand was helemaal overstuur. Hij is nu ook in de kattenhemel zoals wij hopen en wie weet neem ik later zelf wel gezellig katten.

Weer heeft mama een plukje vacht voor me meegenomen en krijg ik weer een mooi lijstje van deze gekke kater. Mama is er wel even helemaal klaar mee. Geen katten meer! Ze heeft de kattenbak opgeruimd, het vlooienspul weggedaan en het aanrecht helemaal leeg- en opgeruimd. “Nee”, zegt mama, “Ik wil even niet meer denken aan nieuwe beestjes.”

daaaagggg