Lintjesdag (45)

Gisteren was voor mij een hele speciale dag. Ik heb namelijk een lintje gekregen van onze burgemeester.

De mensen van de mantelzorg hadden begin dit jaar een paar kinderen opgegeven om een lintje te krijgen. Kinderen die een verschil uitmaken omdat ze vrijwillig en zonder dat ze ervoor betaald krijgen iets voor anderen doen. Daarover ging een jury zich nog buigen. De jury bepaalde wie er zo’n lintje kreeg. Ik ben daarvan dus eentje geworden!!

Het was allemaal groot geheim. Papa en mama hebben alles geregeld zonder dat ik ook maar iets wist. En gisterenmiddag kwam er opeens een bekende mevrouw de klas binnen en die vroeg of ik mee mocht. Het was iemand van de mantelzorg waarmee ik al een paar keer ben weggeweest.
Ik schrok wel een beetje, maar ruimde mijn spullen op en deed mijn jas aan. Toen zag ik opeens dat de halve school in beweging kwam. We haalden nog een jongen op uit een andere groep en toen liepen we allemaal naar buiten.

Daar stond een mega supergrote limousine te wachten met een chauffeur. Ik zag papa, mama, mijn tante, oom, neef en zijn dochter. Dat was zo super, maar ik snapte er nog niet veel van.
Beide groepen kinderen kwamen ons allemaal uitzwaaien en wij gingen in de limousine op weg. In die luxe auto was kinderchampagne en snoep en we reden nog een ritje naar het stadhuis.
Daar werden we ontvangen door familieleden en allemaal kinderen. Er waren fotografen en journalisten. Wauw, wat een aandacht. We waren met 8 kinderen die allemaal een lintje kregen. We mochten naar een mooi versierde zaal waar al die mensen ook waren. We mochten voorin de zaal zitten en daar kwam de burgemeester ons vertellen wat er nou precies aan de hand was. We kwamen om de beurt bij haar om ons lintje in ontvangst te nemen. Ook kregen we een glazen bokaal met onze naam erin gegraveerd. Zo mooi!

Ik kreeg deze onderscheiding omdat ik mantelzorger ben voor mama, Hoewel ik nooit mijn kamer opruim zonder gekibbel, zegt mama dat ik wel help. Mama vindt het fijn dat ik nooit mopper als zij moe is en dus niet met mij kan doen waar ik eigenlijk zin in heb. Dat is ook niet altijd makkelijk. Maar ik begrijp dat als ik dan moeilijk ga doen, we ruzie krijgen en mama er niet van uitrust.

Mijn hele groep van school mocht meefeesten met muziek, snoep en het optreden.
Iedereen is heel erg trots op mij. Ik kom zelfs in de krant, haha. Ik ben er zelf ook trots op. Het was een prachtige ervaring.

daaaaagggggg