Moeilijk doen? (53)

Hoi allemaal,Ik las laatst op MSkidsweb over MS en de klachten die je daarbij kan hebben. Dat zijn er natuurlijk wel veel, heel verschillende ook. Er stonden best veel klachten bij die we hier ook voorbij zien komen. Eigenlijk moeten we er soms een beetje om lachen.

Zoals mama’s handen. Ze doen soms echt niet wat ze wil. Eigenlijk is mama wel heel handig. Ze laat weinig dingen vallen en er gaat dan ook niet veel kapot. Maar nu het nog steeds zo koud is, heeft mama altijd handschoenen aan en handjes verstopt en 2 hondjes aan de lijn. Dat is best veel gedoe.

Soms lopen onze hondjes los. Als bijvoorbeeld een zwaan op de weg zit, dan moeten de hondjes aan de lijn. Nou, dan is het geploeter niet mis. Eerst proberen, klungelen met die haakjes die open moeten, om een ringetje heen, handschoen uit, lijntjes aan elkaar, o ja handschoen van de grond oppakken, aandoen, lijnen oppakken want die zijn dan alweer op de grond beland en jawel, verder lopen.

Ook het voorbeeld van gevoelloze handen staat beschreven op MSkidsweb. Ik heb het ook al eens uitgelegd. Hoe voel je nu wat iemand met MS voelt, of liever gezegd niet voelt. Die handen die liefdevol je oorbelletjes uit helpen doen, maar die niet voelen dat ze je halve oortje eraf trekt. Mama kon niet wachten tot ik het zelf kon, en ik kan met trots zeggen dat ik het nu zelf doe, want na wat ploeteren met mama’s handen had ik altijd rode oortjes.

Ook het kammen van je haren, of staartjes maken, is niet echt plezierig. Dus ook dat kan ik nu lekker zelf. Mama kan er niets aan doen. Ze wil heel graag voorzichtig zijn, maar in haar handen zit weinig gevoel. Mama kan ook zelf niet de kracht goed bepalen, dus kom je er niet altijd heel vanaf, gniffel.

Wat dacht je trouwens van een mobieltje oppakken in die kou, telefoon in de jaszak met handschoenen. Nou ja, soms heeft de beller aan de andere kant al een heel verhaal van mama te pakken, zonder haar te spreken. Ze drukt gewoon alvast een toets in om te beantwoorden, Het duurt namelijk wel even voordat mama de telefoon ook echt tegen haar oor heeft.
Omdat het al een lange tijd koud is, heeft mama ook stuntelbenen. Soms draait ze in de rondte. Je kan dan echt zien dat ze moet stoppen met draaien, want anders valt ze om. Ook overal omheen of overheen stappen gaat niet zo soepel.

Dan die gekke vermoeidheid. Dat is echt zo onvoorspelbaar en lastig te begrijpen. Het ene moment hobbelt mams door het huis, het andere moment zit ze als een dood vogeltje bij te komen. Zelf snapt ze er ook niets van. Voor mama is vermoeidheid een vervelende klier, want volgens haar zelf is de energie zomaar op. Natuurlijk zijn er momenten of dingen waarvan mama zelf weet dat ze veel energie kosten. Ook mensen kunnen soms extra vermoeiend zijn. Zomaar zonder reden is haar energie dan helemaal op. Dan is er nergens meer fut voor, zelfs niet voor een klein spelletje.

Even een half uurtje rust is dan nodig. Dat komt wel steeds vaker voor, merk ik opeens. Ik denk dat mama best erg moe is de laatste tijd. Dat komt vast niet alleen door de kou. Ik wil zo graag dat het wat warmer wordt. Natuurlijk niet te warm, maar gewoon lekker lenteweer.
Daaaagggg