MS en dagelijkse activiteiten (24)

Over de vraag hoe mijn dagelijkse activiteiten veranderd zijn sinds ik MS heb, moet ik even nadenken. Dat is een goed teken. Alsof er geen echt grote veranderingen zijn. Als dat wel zo was, dan had ik het antwoord wel meteen geweten. Maar natuurlijk zijn er dingen veranderd. Alleen zijn die voor mij ‘normaal’ geworden.

Ik heb de afgelopen tijd goed gelet op wat anders gaat. Het duidelijkst is natuurlijk mijn manier van lopen. Dat gaat met krukken of rollator en af en toe in een rolstoel en thuis soms zelfs een klein stukje zonder hulpmiddel. Laatst viel ik bijna omdat ik met mijn voet sleepte. Dan baal ik enorm en ben ik boos op mijn MS. Maar dat is maar eventjes. Dat gevoel duurt niet lang.

En wat gaat er verder anders? Als ik ’s ochtends douche, dan gaat het wat mij betreft ook normaal. Maar als ik erover nadenk, is dat natuurlijk niet helemaal zo. Ik heb een beugel bij de douche om me aan vast te houden, mocht dat nodig zijn. En als ik uit de douche stap, dan houd ik me vast aan een stoel die ik van tevoren heb neergezet. Als ik mijn tanden poets, dan ga ik zitten, zodat ik er rustig de tijd voor kan nemen.

Ik moest laatst naar de drogist. Ik wilde iets halen en moest daar een stukje voor lopen. Dan denk ik wel van tevoren: is dat niet te ver? Dat is natuurlijk iets waar ik vroeger niet over na hoefde te denken. Nu dus wel. Uiteindelijk lukte het me. Zo ver was het ook weer niet. Maar ja, dat zeg ik dan achteraf. Uiteindelijk ben ik dan best een beetje trots.

Ook als ik ’s middags ergens cappuccino ga drinken, dan bedenk ik vooraf dat het een café op loopafstand is. Ik denk dan na of het haalbaar is met krukken of rollator. Ik vind het fijn als mensen de deur voor me open houden, als ze me met krukken of rollator zien. Die vriendelijkheid kom ik vaak tegen. Dat is mooi.

Mijn verminderde energie… Die heb ik vooral in de ochtend en avond. Ik blijf langer uitslapen dan ik vroeger deed. Ik slaap nog steeds zeven tot acht uur. En ik ben een nieuwsfreak. Dus ik wil ’s avonds laat altijd nog het nieuws zien. Wel vanuit bed zodat ik daarna lekker kan gaan slapen. En als ik uit eten ga, dan wordt het vaak ook wat laat. Daar denk ik van tevoren ook over na. Als ik laat huis kom, dan duik ik gewoon wel meteen mijn bed in, nadat ik mijn tanden heb gepoetst.

Het klinkt misschien rommelig, maar ik heb juist veel meer structuur in mijn leven dan vroeger. Dat is verstandig als je MS hebt.
Als ik goed nadenk, dan zijn er best veel veranderingen. Maar het zijn gelukkig kleine aanpassingen. En die zijn er ingeslopen. Dus ik weet allang niet beter. Ik ben nog steeds gelukkig, ondanks mijn MS. Dat staat bij mij voorop.