
Hoi allemaal!
In januari schreef ik een blog over mijn goede voornemens voor 2017. Mijn belangrijkste voornemen was om af te studeren en mijn diploma te halen. Een half jaar lang heb ik geploeterd om het af te krijgen en het is me gelukt! Eind juni heb ik te horen gekregen dat ik geslaagd ben! Ben je benieuwd hoe het gegaan is? Lees dan snel verder!
Ik weet nog goed dat ik vorig jaar rond dit tijdstip aan de afstudeerperiode dacht. Zo’n drukke en belangrijke periode, waarbij je totaal op jezelf aangewezen bent en daardoor weinig rust kunt nemen. Zou ik dat wel kunnen? Dat is normaal gesproken al lastig, maar als je ook MS hebt, is rust juist zo belangrijk. En dat allemaal in die voor mij zo ellendige winterperiode? Dat waren vragen die toen steeds weer door mijn hoofd spookten, maar nog zover weg leken. Sneller dan gedacht was het al zover en was ik in oktober al bezig met een beginnend onderzoek, om in januari écht te kunnen beginnen. Zoals je vast wel begrijpt, vond ik dat dus super spannend.
Eind mei was het dan zover. Ik mocht mijn scriptie inleveren en toen werd het wachten, wachten en nog eens wachten. Vier weken in spanning en onzekerheid. Ik was nog wel bezig met school en het voorbereiden van mijn presentatie en de verdediging… Gek genoeg viel het nog wel mee met de klachten van de MS in die periode. Na deze vier weken zou ik gebeld kunnen worden en als dat zo was, dan mocht ik mijn scriptie niet verdedigen. Best spannend allemaal dus. Gelukkig werd ik niet gebeld en op 27 juni werd ik dus verwacht voor mijn verdediging. Wat was ik zenuwachtig. Iedereen om mij heen werd gek van mijn twijfels. Er hangt natuurlijk ook best wat vanaf en als je zo dichtbij bent, wil je dat diploma gewoon!
En toen was het dus echt zover. De vragen die ik na mijn presentatie kreeg, kon ik ook best goed beantwoorden, ondanks dat ze best pittig waren. De onzekerheid trok weg, de vermoeidheid ook en ik had het idee echt energie ervan te krijgen. Gek hè? Dit alles duurde een uur, wat heel lang lijkt, maar de tijd vloog om. Na dit alles werd ik het lokaal uitgestuurd en gingen de docenten en iemand uit het werkveld overleggen. Vervolgens werd ik teruggeroepen en kreeg ik te horen waar ik drie jaar lang naar toe had geleefd: “Gefeliciteerd, je bent geslaagd.” Dolgelukkig was ik! En neem maar van mij aan: dat ik afgestudeerd ben, hebben we goed gevierd. Het enige nadeel van dit alles is dat de vermoeidheid en andere klachten die avond al dubbel en dwars terug waren. Maar hé, als ik dat afstuderen aankan, neem ik dit maar al te graag voor lief!
Nu heb ik dus met heel veel trots mijn HBO-diploma op zak! Op naar de volgende uitdaging, waar ik jullie vast en zeker weer van op de hoogte ga houden. Een master. Zo zie je maar. Je kunt zo ver komen, ook als je MS hebt en het soms zo lastig lijkt. En als je dan behaald hebt wat je wilde behalen, zijn juist die overwinningen extra mooi!
Nu gaan we lekker genieten van die welverdiende zomervakantie, vind je ook niet?
Tot de volgende keer!
Iris
Dit bericht heeft 0 reacties