Met de vakantieperiode op komst vraag ik me af of er iets veranderd is aan vakantie vieren, sinds ik MS heb. Ja en nee, is het antwoord. Ik zal dit uitleggen.

Toen

Jaren achtereen ben ik alleen (vriendje of niet) naar Oost-Europa gegaan. Ik houd erg van landen als Rusland, Polen en Oost-Duitsland. Ik vind het heerlijk oude stadjes te bezoeken, een kerkje of andere mooie gebouwen te zien en leuke straatjes in te lopen.

Nu

Deze zomer willen mijn vriendje en ik op vakantie gaan. We hebben een adresje gevonden in de buurt van Trier (in Duitsland). Het is een leuke bed en breakfast waar je dus kunt slapen en ontbijten. We hebben ook foto’s op internet gezien. Opvallend was een foto van de hond van de baas. Deze hond ziet er lief uit en is favoriet van veel gasten.

Blog_Nicole_15_MS_en_vakantie_VKWe hebben goed naar de foto’s gekeken om te weten hoe hoog we in het gebouw zitten en of de trap niet te lang is. We zagen dat er geen lift in het gebouw zit. En dan denk ik aan het huis van mijn vriendje dat zes trappen heeft, met zeven treden per trap. Dat zijn dus zo’n 42 treden. Omdat er een leuning is, is dat geen probleem. En als we in de woonkamer zitten en ik iets lekkers wil drinken, dan vraag ik mijn vriend meestal of hij iets uit de keuken wil halen. Waarom? Omdat de woonkamer weer een verdieping en daarmee 1 trap hoger ligt… Enkele trappen op vakantie is geen probleem dus.

Lang lopen lukt mij niet. Dus daarom gaat in dit geval de rolstoel mee, achterin de auto.

We hebben nog niets geboekt, want we willen over een tijdje gaan. Misschien wel naar dit adresje. We moeten vooral natuurlijk nog nadenken of we naar de natuur of naar een stad willen. De natuur is fijn om bijvoorbeeld de frisse wind in je gezicht te voelen, of konijntjes in het bos te zien springen. Ik denk trouwens dat de natuur voor iedereen goed is. MS of niet.

Maar een stad is ook leuk. Ik vind de Europese steden mooi, zoals Parijs, Praag of Moskou. Londen lijkt me ook interessant en ken ik bovendien nog niet, dus daar wil ik nog graag naartoe. Maar alleen gaat niet goed, lijkt me. Ik zie me daar al met een rolstoel de metro in willen. Dan is de deur dicht voordat ik erin zit.

Heb ik nog dromen? Ja. Ik zou graag naar een land als India willen. Dat lijkt me mooi. Het is een spiritueel land, een land waar mensen mediteren en daar rust in vinden. Er zijn ook veel prachtige tempels te vinden. En ik houd van de Indiase keuken. Lekker pittig, met veel pepers in het eten. Maar of het een verstandige keuze is?

Ach, het maakt me niet zoveel uit. Reizen en samenzijn vind ik fijn. Wat de bestemming ook is: een stad of de natuur. MS of niet. Genieten, daar gaat het om. En dat kan ik gelukkig nog steeds. Volop. En daar draait het om.

Dit bericht heeft 0 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *