
Daar ben ik weer eens. Nu niet meer met een mythe of verzonnen verhaal maar gewoon als mijzelf. We zijn intussen een behoorlijke tijd verder en dat is aan van alles te merken.
Ik ben mogelijk 7 cm gegroeid en ik ben nu nog maar een paar centimeter kleiner dan mijn moeder.
Ook wist ik al heel lang dat ik een beugel nodig heb. Mijn gebit maakt er echt een super spannend verhaal van. Ik heb een soort verdiepingen in mijn mond. Daarmee bedoel ik dat ik een voorste rij heb en een randje erachter, enzovoorts. Het is lastig uit te leggen en om er nou een selfie van te maken is ook zo wat.
Geloof me maar gewoon als ik zeg dat het een potje is. Er moesten helaas eerst 4 gezonde kiezen uitgetrokken worden voor de beugel erin kon. Pfff dat zag ik natuurlijk niet zo erg zitten. Ik heb het dus zo lang mogelijk uitgesteld. Mijn moeder heeft precies hetzelfde meegemaakt, dus die kon er over meepraten. Maar tja, dat maakt het nog niet makkelijker.
Mama heeft kunnen regelen dat ik tussen alle bedrijven door bij een hele vriendelijke vrouwelijke kindertandarts kon komen. Met haar durfde ik het wel aan. In twee weken tijd zijn dan ook alle kiezen getrokken. Het was toch wel te doen.
Toen weer naar de beugel tandarts, waar we ruim 1,5 jaar geleden al een heel behandelplan hadden gemaakt. Het plan veranderde toch wel iets. Ik kreeg ook meteen slotjes op een aantal kiezen en een buitenboord beugel. Die buitenboord beugel is dus om de grote kiezen achterin te houden. Nu er namelijk een kies weg is, willen die graag wat opschuiven naar voren, maar daar heb ik juist ruimte nodig. Zo’n buitenboord beugel is helemaal niet zo erg, maar als je wat wilt eten, dan moet hij uit. Dan vergeet je dat ding gewoon. Dus mijn ouders roepen de hele dag: “beugel in”.
Soms ergerlijk, maar ook wel logisch. Want als ik hem niet indoe, dan kan het hele plan weer opnieuw uitgevonden worden en straks heb ik voor niets mijn kiezen laten trekken. Dat is zonde.
Vorige keer kreeg ik er ook slotjes onder bij. Er wordt nu dus flink gewerkt. Bovenin zie je mijn hoektanden dan ook mooi opschuiven. Ik vind het best stoer om een beugel te hebben.
Volgens mijn ouders bof ik in deze tijd. Vroeger was een brilletje of een beugel niet zo stoer, maar werd je ermee gepest. Daar heb ik dus helemaal geen last van. Een bril heb ik niet nodig, maar ik zou het helemaal niet erg vinden.
Intussen ben ik ook helemaal gewend aan mijn nieuwe school en ik heb een hele leuke groep vriendinnen. Ik ben er erg gelukkig. Mijn cijfers zijn helemaal oké en ik mag er vanuit gaan dat ik gewoon overga naar 2 havo. Sommige dingen zijn heus wel moeilijk hoor, maar ik heb wel gemerkt dat als ik me inzet, dat er ook goede cijfers komen. Dus inzet wordt beloond, zoals mijn ouders dan steeds zeggen.
Ik volg nu ook een training Rots en Water. Ik leer om een beetje meer voor mezelf op te komen. Dat vind ik soms moeilijk en dat oefenen we daar. Ook dat is heel erg gezellig.
We hebben nu vakantie. Ik ga gezellig met mijn tante en oom, mijn grote neef en zijn kinderen een weekje op stap. Daar heb ik heel veel zin in. Mijn tas even inpakken en ik ben er klaar voor, dus tot snel maar weer.
Daaaggggg…
Laatste nieuws
Onze grote zus MSweb
Uitgeknipt
Hier lees je verhalen die over MS gaan: onderzoeken die zijn gedaan of artikelen die…
Onzichtbare klachten
Hier leggen we uit wat onzichtbare klachten zijn en hoe het is om hier last…
Dit bericht heeft 0 reacties