Stoer (3)

Daan en Lot zijn verhuisd omdat vader een nieuwe baan heeft. Moeder heeft al lange tijd MS. Het is zaterdagmiddag. Daan verkent de nieuwe buurt, terwijl Lot gaat winkelen.

Mam en Lot zijn naar het centrum, de boel verkennen. Daan weet wel wat dat betekent, kledingwinkel in, kledingwinkel uit. Vader zit achter de computer te werken en Daan verveelt zich eigenlijk een beetje. Jammer genoeg heeft pap niets meer over een hond gezegd.

In de buurt is een grasveldje, daar gaat Daan kijken. Er rennen allemaal kinderen, sommige herkent Daan van school. Ze doen blikspuit. Dat balspel kent Daan ook wel. De bal wordt weggeschopt en dan verstop je je snel. Als je gezien en gebuut bent, hoop je dat iemand de bal weer wegschopt zodat je snel weer kunt wegrennen.

Op zijn vorige school speelden ze dit balspel altijd op het schoolplein als er iemand jarig was. Er staan wat kinderen bij een voetbaldoel te wachten, Daan loopt daar ook heen. “Was dat jouw mamma in dat karretje?”, vraagt een klein meisje. Daan krijgt het warm en knikt. “Gaaf zeg, hoe hard gaat dat ding? Mag jij er ook wel eens op rijden?”, zegt een ander groter meisje.

Daan is verbaasd. Mensen willen nooit over de scootmobiel van zijn mam praten, vinden het maar zielig. “Ja, de scootmobiel gaat hard hoor. Soms doen we wel eens een wedstrijdje”, bluft Daan. De meisjes kijken hem met grote ogen aan. Er komen nog meer kinderen aan. Ze zijn allemaal erg nieuwsgierig en stellen allemaal vragen over zijn moeders scootmobiel.

Niemand vraagt waarom zijn mam niet loopt en in een scootmobiel zit. Daan vindt het wel leuk, hij beantwoordt alle vragen een beetje stoer en de kinderen lachen en willen nog meer weten. “Doe je mee?”, vraagt een jongen en gooit de bal naar Daan. “Alleen als ik hem niet ben”, lacht Daan.

Lot en haar moeder Diana, zijn in het centrum, ze hebben al een paar leuke winkels ontdekt. Helaas kan mam één boetiekje niet in. Dat vindt Lot wel jammer, want er hangen hele leuke rokjes. “Kijk maar, dan wacht ik hier wel even”, zegt moeder en ze knikt naar de winkel. Nee, dat doet Lot niet! Dat vindt ze raar.

“Hallo Lot”, zegt een jongen die voorbij loopt. Lot staat met een mond vol tanden en knikt alleen maar. “Wie was dat?”, vraagt mam. “O, dat was Sem, de coolste jongen van mijn groep”.