Toch een pupje (28)

Ik heb al vaak dingen geschreven over onze hond. Over de trainingen die we met hem gedaan hebben. En over dat hij vorig jaar vader is geworden. Toen hadden papa en mama besloten om geen puppy te nemen. Maar daarna hebben we het er wel heel vaak over gehad.
In het huis waar de puppy’s geboren zijn van onze hond, dus bij dat vrouwtje, hebben ze 3 vrouwtjes honden. We kregen te horen dat een ander vrouwtje uit dat huis puppy’s zou krijgen. Toen hebben we het er weer over gehad met z’n drieën.

Eigenlijk vonden we het allemaal heel erg leuk om er toch een hondje bij te nemen. Dus toen hebben papa en mama dat besproken met het baasje van dat hondje. Ik weet nog dat mama vorig jaar zei: “Tja, weer een mondje te voeden en een bedje op te maken.” Maar nu zei mama: “Wanneer is het eigenlijk het goede moment?” Mama zat een beetje hardop te denken en zei eerlijk: “Nu kan ik nog best goed lopen. Dus nu kan ik een hondje nog goed zindelijk maken. Dat kan ook zomaar volgend jaar weer anders zijn. Als het nieuwe hondje zindelijk is en wat groter, dan kan hij ook mee met de scoot. Maar allereerst moet hij een paar maandjes veel uit en veel leren. Nu kan ik dat, dus laten we het gewoon doen.” Jullie snappen wel dat papa en ik meteen “ja” zeiden.

In januari zijn er 3 pupjes geboren. Eentje heeft het niet gered, maar één van de 2 wordt nu dus toch echt onze puppy. Het is een jongetje en hij is zo lief. We zijn nu al 3 keer gaan kijken. Over 2 weken mogen we hem al ophalen.
Vandaag waren we er ook weer. Onze eigen hond mag nu ook steeds mee om alvast een beetje te wennen. Dat zag er heel goed uit. Met zijn eigen kindjes vond onze grote hond het niet zo leuk. Hij vindt puppies zelf wat vreemd lijkt wel. Dat is ook raar. Elke hond is toch zelf ook een pupje geweest? Dat gerommel om hem heen; overal kleine tandjes en kleine grommetjes. Dat vindt hij maar eng. Met dit pupje ging dat heel goed eigenlijk Ze gingen even aan elkaar snuffelen. Papa en mama zaten te knikken van ja, dat zit wel goed.

Ik hoop dat jullie net zoveel van puppies en hondjes houden als wij. Want dan is het ook leuk erover te vertellen. Volgende keer als ik over hem vertel is hij hier in huis en zet hij waarschijnlijk de hele boel op zijn kop, dus ik hoop dat jullie er klaar voor zijn. Dan is mama ook druk bezig met een revalidatieprogramma in het ziekenhuis, daarover ga ik ook heel veel vertellen want dat is erg goed.

Ook mag ik dan na de zomervakantie misschien de training gaan doen. Mama zegt: “Als jij het wil en durft, mag het. Het moet niet.” Ik denk er alvast over na en volgende keer schrijf ik nog even over hoe het is gegaan met onze nieuwe bewoner.
daaaag