Vakantie met oortjes (89)

Hoi allemaal, we waren vorige week helemaal in de war door al die vakantie dagen dat mama en ik samen helemaal niet aan een verhaaltje hebben gedacht. “Slordig”, zei mama al. Tjonge, daar kan je niet mee thuiskomen hoor. “Oh nee, ik ben het gewoon vergeten. Duh.”

Zoals ik al vertelde in mijn laatste verhaaltje was ik in de meivakantie een weekje weg met mijn lieve familie. Tante, oom, neef en zijn kinderen. Ik ben wel vaker met ze op vakantie geweest en het is altijd fijn! We hebben lekker gezwommen en rondgehangen, hihi.

Helaas werd de familie wel gepest door oorontstekingen en griepachtige dingen. Achter elkaar gingen de oortjes pijn doen. Mama had mij een flesje oordruppels meegegeven, want toen ik 6 was heb ik buisjes in mijn oortjes gehad. Die dingen zijn er intussen allang uitgegroeid maar als ik veel in het zwembad lig, dan krijg ik nog wel eens wat oorpijn. Nou het flesje is in andere oortjes beland. Ach, het is ook erg pijnlijk en sneu, dus met liefde mochten ze mijn oordruppels gebruiken.

Helaas toen we thuis waren en ik twee dagen naar school ging, werd ik ook ziek. Ik ben chronisch verkouden. Chronisch is dus iets wat al lang bestaat en niet van plan is te verdwijnen. Net als MS dus. Dat is ook een chronische ziekte.
In mijn geval is het alleen wat simpeler, want als je niet lekker bent, dan neem je een paracatamolletje en je gebruikt neusspray of oordruppels. In december was ik alweer begonnen met snotteren, hoesten, enz.. Dat begon nu weer in alle hevigheid. Het was er dus wel al die maanden, maar nu kwam er weer koorts bij en ik kreeg erge oor- en hoofdpijn.

Mama had al een afspraak bij de huisarts, want ik ben ook behoorlijk doof aan het worden lijkt wel. Dus de afspraak heeft ze iets versneld. Intussen was in het pinksterweekend mijn oorontsteking al zogenaamd geknapt. Er komt dan allemaal vieze rommel uit je oor, dus de pijn was al iets minder.

Gelukkig had mama nog wat oordruppels, haha, want de andere fles was bij de familie. De huisarts heeft me speciale oordruppels gegeven, met antibiotica erin. Dat zijn stoffen die de bacteriën aanpakken die de oorontsteking hebben gemaakt.

Soms krijg je antibiotica als drankje, of pillen (van die enorm grote griezels) maar nu in een oordruppel. Mama vertelde mij dat dit drankje eigenlijk een goed alternatief is, want ik heb begin dit jaar al een kuur van die griezelpillen gehad. Toen omdat ik zo erg hoestte. Die bacteriën zijn namelijk hele slimme beestjes. Ze leven natuurlijk en ze maken je soms ziek, maar er zijn dus speciale medicijnen waar ze niet tegen kunnen.

Voor elke soort een ander medicijn. Dus heb je een blaasontsteking, dan krijg je wat anders dan bij een longontsteking. Elke soort ontsteking wordt veroorzaakt door een andere soort bacterie. Deze beestjes hebben al 100 jaar die stoffen tegen zich gekregen en ze gaan eraan wennen. Ze worden resistent voor antibiotica. In het Nederlands: ze worden ongevoelig voor de speciale medicijnen.

Dat is niet zo mooi want ik heb als kind best al wat keren een kuur anti- bacterie gehad. Dat zou kunnen betekenen dat als ik later eens een bacterie in me heb en ik ben er ziek van, dat dit beest niet meer bestreden kan worden, omdat deze geen problemen meer heeft met de medicijnen. Dat zou niet zo mooi zijn, toch? Want dat zou dan voor iedereen gelden.

Dokters geven daarom steeds minder snel zo’n kuur, en proberen op andere manieren de beestjes te doden.
Afijn, nu na een paar dagen begin ik weer op te knappen en ga ik weer naar school en dat is maar goed ook, want ik heb meteen 3 toetsen gemist en over drie weken hebben we de laatste schoolweek vol eindtoetsen. Ik ga dus aankomende week alles inhalen en me voorbereiden op de toetsenweek. Dan nog 1 week activiteiten en dan hebben we al vakantie.

Tot snel!
Daaaggggg