Vergeetachtig (13)

Mama en ik kunnen zo vreselijk veel lol trappen samen.
Laatst hebben we een uur de slappe lach gehad door rare woordjes te zeggen of te praten zonder je lippen te gebruiken,
Probeer maar eens het woord ‘paardenbloemensoep’ te zeggen zonder je mond of je lippen te bewegen. Dan krijg je echt hele vreemde woorden, om in een deuk te liggen!

Ook vind ik het leuk om uit grappige films of Tv-programma’s dingen te gebruiken als zin.
Mama zegt dat ik een goed geheugen heb, ik kan het allemaal zó nog navertellen.
Maar mama zelf heeft niet meer zo’n goed geheugen, ze vergeet soms echt bijna alles.
Soms al binnen een tel, zo denkt ze iets en meteen is ze het weer vergeten.
Je hoort hier dan ook vaak: “Jasmijn, help me even herinneren…”

Mama heeft een mobieltje, niet alleen voor het bellen, maar vooral als agenda en klok. Als ze het in een agendaboekje moet zetten, vergeet ze gewoon dat ze een agenda heeft en dus kijkt ze er niet in. Pffff, dat lijkt me lastig.
Nu had mama haar telefoon in haar broekzak zitten en toen was deze zomaar in de WC gevallen…! Dus: plons, kapotte telefoon!
Mama liep te balen, want haar hele agenda was weg.
Dus moest er een nieuwe telefoon komen, want zonder dat ding is mama hopeloos verloren.
Er klinkt bijna elke dag wel drie keer een muziekje uit haar nieuwe telefoon. Dan gaat bijvoorbeeld het alarm, om haar te herinneren aan iets dat er moet gebeuren.
Maar als je dan opeens geluidjes hoort die je niet kent, gebeuren er ook rare dingen.

Zo heeft ze een muziekje voor als er iemand belt. Laatst liepen we in een grote winkel waar het net leek alsof dat muziekje op de radio speelde. Dan loopt mama lekker mee te zingen, terwijl haar telefoon dus gewoon ging. Hihi…! Iemand probeerde haar te bellen en mama loopt lekker door de winkel te swingen.
Elk dingetje heeft nu zijn eigen geluidje. De wekker klinkt als een koortje vogels dat je wakker piept. Aan de alarmgeluidjes moeten we weer even wennen, die zijn steeds wat anders. Bij een Sms-bericht begint er opeens iets ‘KOEKOEK te roepen’. En de eerste keer dat de batterij leeg was, heeft mama een uur lopen zoeken naar wat er nou zo vervelend aan het piepen was!
Soms moeten we hard lachen hoor, om mama en haar rare momenten. Maar nu moet mama voor een moeilijk onderzoek naar het ziekenhuis en dan gaan ze haar geheugen testen.

Mama vindt het soms moeilijk om dit soort dingen uit te leggen. Niet omdat ze het vergeten is, maar omdat ze graag wil dat ik het goed begrijp.
Dat onderzoek moet nog gebeuren en dan is het nog maar wachten of die mensen mama moeten of kunnen helpen. Zo slim ben ik dan wel: mama moet het zelf doen
Voor mama is het dus heel goed om bepaalde spelletjes vaak te doen, om haar hersenen bezig te houden, zegt ze. Dat is dan weer helemaal niet vervelend, want daarom doen we best veel woordspelletjes. Of Yahtzee of Rummikub en laat ik nou dol zijn op spelletjes…!