Verjaardag met taart (61)

Zo, ik slaap nu dus al een tijdje bij papa en mama en krijg steeds pijnstillers. We waren intussen al op controle geweest bij de traumadokter. Hij vertelde dat ik een breuk heb en een scheurtje. Van de scheur heb ik eigenlijk meer last.

Ik mag nu een maand mijn been niet gebruiken als steun. Dus vanaf nu met de krukken en in de rolstoel. Dan worden er later nog een keer foto’s gemaakt. Ik hoop dan op verbetering, want dan is het allang vakantietijd.

Tja, daar zit je dan opeens, in een rolstoeltje, de mantelzorger in de zorghoek. Ik ben de laatste 2 schoolweken zo veel mogelijk naar school geweest. Ik wil ook niet alles missen en echt spannende dingen hoefden we niet meer te doen.

Mama bracht me dan met de rolstoel en dan ging ik voor de klas met mijn krukken verder. Gewoon op mijn stoeltje met een kussentje erop. Hele dagen lukte nog niet, dus ik ging 1 keer per dag, de ochtend of de middag. Eigenlijk mocht ik het zelf een beetje bedenken. Op bijvoorbeeld dinsdagmiddag kijken we altijd naar nieuws uit de natuur en dat vind ik erg leuk.

Toen was ik ook jarig. Hmm, we hadden eigenlijk al besloten om deze keer geen kinderfeestje te doen. Ik mocht kiezen uit geld of een feestje. Eigenlijk hebben we op de feestjes al best veel dingen gedaan, dus ik wilde liever geld om iets leuks te kopen. Het grote mensen feest had mama vóór mijn vallen al uitgesteld, omdat zij zelf naar de kaakchirurg moest. Mama had ook niet veel zin in een feestje, terwijl zij pijn in haar mond had, dus al met al kwam het weer redelijk uit.

Op mijn verjaardag heb ik wel gezellig op school uitgedeeld en ‘s avonds kwamen mijn opa mijn tante en oom een kopje koffie drinken. Ik heb een mooi boek gehad en hele leuke knutselspullen.

Toen hebben we ook nog het eindgesprek van groep 7 gehad en ik heb HAVO advies gekregen. Ik kan misschien met taal nog wel hoger, maar rekenen vind ik vaak best moeilijk. Papa, mama en ik zijn er allemaal erg blij mee en trots op.

Eindelijk was het ook de dag van mijn feestje. Het was heel gezellig. Ik kreeg hele mooie cadeaus en er bleven best veel mensen eten. Mama en ik hadden bedacht om een paar mensen met een kleinigheidje te bedanken voor de dingen die ze voor ons hadden gedaan. Ik kreeg de opdracht een kaart te schrijven aan iemand die ik niet kende. Opeens kwam er iemand binnen met een enorme doos, met daarin een verjaardagstaart. De lieve dames van de mantelzorg hadden voor mij geregeld dat er een speciale taart gemaakt werd. Mama wist dit natuurlijk allemaal wel en had beschreven wat ik leuk vind. Nou, hij was echt heel mooi! En erg lekker. Wat een mooie verrassing weer voor mij.

En nu hebben we vakantie. Papa nog niet. Als hij ook vakantie heeft, dan gaan we pas weg. Even daarvoor moet ik nog een keer in het ziekenhuis zijn om foto’s te laten maken. We hopen allemaal dat het er dan goed uitziet en ik weer wat mag doen.

Het valt heus niet mee om met dit mooie weer in de vakantie niet te mogen lopen en de hele tijd in een rolstoel buiten te zitten. Ik leer er wel veel van, wat kunnen mensen soms dom doen, zeg! Gaan ze aan papa of mama vragen waarom ik zo zit. Alsof ik ook niet meer kan praten… Mama zegt dat de mensen best een beetje angstig zijn om te vragen wat er is, want soms zijn ze bang voor het antwoord.

Ik kan natuurlijk ook iets heel ernstigs mankeren, of net als mama MS hebben. Tja, dan begrijp ik het ook wel een beetje, maar leuk is anders hoor. Zo doen mensen dus tegen invaliden.

Mama en ik vullen de dagen met wat knutselen met kralen en ik lees wat en speel op mijn DS. Verder is het een beetje saai, maar ach, we overleven het wel.

Deze week komt mijn vriendje gezellig spelen, en we hebben nu een ander zwembadje staan waar ik met hulp in en uit kan. Ik kan tenminste lekker spetteren.
daaaaaggggg