
Daan en Lot zijn al wat gewend op hun nieuwe school. Moeder heeft MS. Ze gaan dit jaar niet op vakantie, maar er is wel een verrassing!
“Dat is dus vet jammer”, vindt Daan. Lot zucht. Vader Geert heeft het duidelijk gezegd. “Jongens, het is leuk voor anderen dat ze in de herfstvakantie weg gaan. Naar parken met zwembaden en zo, maar bij ons zit het er niet in. We zijn net verhuisd en huisjes die aangepast voor je moeder zijn, liggen ook niet voor het oprapen”.
“Dus anderen wel en wij niet”, denkt Daan. “Pap is wel een paar dagen vrij, misschien gaan we wel iets leuks doen”, zucht Lot. Daan gelooft er niet zo in. Vaak moeten er klusjes in huis gedaan worden als zijn vader vrij is. Soms is het wel leuk om te helpen, maar meestal duurt dat zó lang.
“Sem gaat ook een week weg, naar België”, zegt Lot. “Wat is er toch met die Sem? Heb je daar verkering mee of zo?”, vraagt Daan. Lot begint te blozen en schudt haar hoofd.” Jongens, kom eens aan tafel, ik heb een leuk nieuwtje”, roept pap en hij staat te lachen. Daan en Lot zijn nieuwsgierig en gaan gauw aan tafel zitten. Mama kijkt ook blij.
“Zoals jullie weten wil ik graag een hond, maar ziet je moeder dat niet zo zitten”, begint pap zijn verhaal. Daan en Lot knikken, ja zij willen ook wel een hond. “Ik heb voorlopig een oplossing gevonden”, zegt pap. Daan begint al om zich heen te kijken, waar is de hond? “We krijgen een om-het-weekend-hond”, pap staat er vrolijk bij te lachen.
Daan en Lot kijken hem verbaasd aan, ze begrijpen het niet. “In het dorpje hier verderop woont een man met een hond”, begint mam te vertellen. “Alleen om het weekend heeft hij oppas nodig voor deze hond. En dat gaan wij dus doen!” Als Daan en Lot het begrijpen beginnen ze ook te lachen en ze willen heel veel vragen stellen. Wat voor hond? Mannetje of vrouwtje? Hoe heet ie? Is ie groot? Ze praten door elkaar en vader probeert alle vragen te beantwoorden.
Mam gaat naar boven, om een foto van Kazan te halen. “Dit weekend komt Kazan al”, vertelt vader. Dan horen ze ineens een gil.”Geert! Kom eens gauw, de traplift maakt zo’n raar geluid!” Daan, Lot en vader rennen de gang in. Ze horen een krassend geluid en dan niets meer. De traplift zwijgt en beweegt niet meer. “Stuk!”, zucht mam die net op het stoeltje is gaan zitten.
Laatste nieuws
Onze grote zus MSweb
Uitgeknipt
Hier lees je verhalen die over MS gaan: onderzoeken die zijn gedaan of artikelen die…
Onzichtbare klachten
Hier leggen we uit wat onzichtbare klachten zijn en hoe het is om hier last…
Dit bericht heeft 0 reacties