Ik verveel me (1)

Hoi allemaal, mijn naam is Jasmijn.

Ik ben bijna 9 jaar, over een paar maandjes, en ik woon samen met mijn papa en mama.
We hebben ook 2 gekke rode katten, en een heel lief hondje.
Nou ja, daar lig ik dan, op de bank, al 2 dagen lang,
Ik heb griep, dat zegt mama. Ik heb hoofdpijn en ben erg warm, ik moet af en toe hoesten en heb wat pijn in mijn buik.
“Gelukkig eet je nog,” zegt mama, “want dan knap je sneller op.” Ik moet dit keer ook echt een paar dagen binnen blijven van haar, anders blijf ik nog langer ziek, zegt ze.

Ik was al een week niet echt lekker, en eigenlijk heeft ze wel gelijk.

Maar ik verveel me zo… Lig maar wat te liggen, af en toe wat TV kijken, af en toe wat eten, en straks misschien nog even knutselen of mandala’s tekenen met mama samen.
Mijn mama is ook ziek, ze heeft multiple sclerose. Jemig, wat een woord hè.
Ze heeft het al heel lang, al sinds lang voordat ik geboren werd.
Mama is soms heel moe, dan valt er niet veel te beleven, dan moet ik zelf wat gaan doen, of we gaan samen tekenen of Rummikub spelen.

Dat zijn dingen die mama zittend met een bakje thee erbij kan doen, en dan hoeft ze niet te rennen en te vliegen. Voor mijn mama is iets al snel rennen of vliegen geloof ik, ik houd wel van een beetje actie. Maar ja, als mama moe is, dan maar gezellig samen wat doen.
Zou je je ook zo akelig vervelen als je MS hebt?
Ik geloof niet dat mama zich snel verveelt, ze is altijd bezig iets te doen. Mij naar school brengen (dat vind ik wel gezellig), de hond uitlaten, het huis schoonmaken, boodschappen doen, nou ja noem maar op. Ik zit liever op school!

Ach, gelukkig heb ik alleen maar griep, misschien mag ik over een paar dagen weer lekker naar school.
Ik ga in mijn dagboek steeds wat dingen vertellen over iedereen die hier in ons huis woont, en over dingen die erbij komen kijken als je een zieke papa of, zoals ik, een zieke mama hebt.
Daaaaag.
Jasmijn